PIERWSZE CZYTANIE (Sdz 13, 2-7. 24-25a)
W Sorea, w pokoleniu Dana, żył pewien mąż imieniem Manoach. Żona jego była niepłodna i nie rodziła. Anioł Pański ukazał się owej kobiecie, mówiąc jej: «Oto teraz jesteś niepłodna i nie rodziłaś, ale poczniesz i porodzisz syna. Lecz odtąd strzeż się: nie pij wina ani sycery i nie jedz nic nieczystego. Oto poczniesz i porodzisz syna, a brzytwa nie dotknie jego głowy, gdyż chłopiec ten będzie Bożym nazirejczykiem od chwili urodzenia. On to zacznie wybawiać Izraelitów z rąk filistyńskich». Poszła więc kobieta do swego męża i tak rzekła do niego: «Przyszedł do mnie mąż Boży, którego oblicze było jakby oblicze anioła Bożego, pełne dostojeństwa. Nie pytałam go, skąd przybył, a on nie oznajmił mi swego imienia. Rzekł do mnie: „Oto poczniesz i porodzisz syna, lecz odtąd nie pij wina ani sycery, ani nie jedz nic nieczystego, bo chłopiec ten będzie Bożym nazirejczykiem od chwili urodzenia aż do swojej śmierci”». Porodziła więc owa kobieta syna i nazwała go imieniem Samson. Chłopiec rósł, a Pan mu błogosławił. Duch zaś Pana począł na niego oddziaływać.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 71, 3-4a. 5-6ab.
16-17)
Refren: Będę opiewał chwałę Twoją, Boże.
Bądź dla mnie skałą schronienia,
i zamkiem warownym, aby mnie ocalić.
Bo Ty jesteś moją opoką i twierdzą,
Boże mój, wyrwij mnie z rąk
niegodziwca.
Refren: Będę opiewał chwałę Twoją, Boże.
Bo Ty, mój Boże, jesteś moją nadzieją,
Panie, Tobie ufam od młodości.
Ty byłeś moją podporą od dnia
narodzin,
od łona matki moim opiekunem.
Refren: Będę opiewał chwałę Twoją, Boże.
Opowiem o potędze Pana,
będę przypominał tylko Twoją
sprawiedliwość.
Boże, Ty mnie uczyłeś od mojej
młodości,
i do tej chwili głoszę Twoje cuda.
Refren: Będę opiewał chwałę Twoją, Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Korzeniu Jessego, który stoisz jako
sztandar narodów, przyjdź nas uwolnić, racz dłużej nie zwlekać.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 1, 5-25)
Za czasów Heroda, króla Judei, żył
pewien kapłan, imieniem Zachariasz, z oddziału Abiasza. Miał on żonę z rodu
Aarona, a na imię było jej Elżbieta. Oboje byli sprawiedliwi wobec Boga i
postępowali nienagannie według wszystkich przykazań i przepisów Pańskich. Nie
mieli jednak dziecka, ponieważ Elżbieta była niepłodna; oboje zaś byli już
posunięci w latach. Kiedy Zachariasz według wyznaczonej dla swego oddziału
kolei pełnił służbę kapłańską przed Bogiem, jemu zgodnie ze zwyczajem
kapłańskim przypadł w udziale los, żeby wejść do przybytku Pańskiego i złożyć
ofiarę kadzenia. A cały lud modlił się na zewnątrz w czasie ofiary kadzenia. Wtedy
ukazał mu się anioł Pański, stojący po prawej stronie ołtarza kadzenia.
Przeraził się na ten widok Zachariasz i strach padł na niego. Lecz anioł rzekł
do niego: «Nie bój się, Zachariaszu! Twoja prośba została wysłuchana: żona
twoja Elżbieta urodzi ci syna, któremu nadasz imię Jan. Będzie to dla ciebie
radość i wesele; i wielu cieszyć się będzie z jego narodzin. Będzie bowiem
wielki w oczach Pana; wina i sycery pić nie będzie i już w łonie matki
napełniony zostanie Duchem Świętym. Wielu spośród synów Izraela nawróci do
Pana, ich Boga; on sam pójdzie przed Nim w duchu i mocy Eliasza, żeby serca
ojców nakłonić ku dzieciom, a nieposłusznych do rozwagi sprawiedliwych, by przygotować
Panu lud doskonały». Na to rzekł Zachariasz do anioła: «Po czym to poznam? Bo
ja sam jestem już stary i moja żona jest w podeszłym wieku». Odpowiedział mu
anioł: «Ja jestem Gabriel, stojący przed Bogiem. I zostałem posłany, aby mówić
z tobą i oznajmić ci tę radosną nowinę. A oto będziesz niemy i nie będziesz
mógł mówić aż do dnia, w którym się to stanie, bo nie uwierzyłeś moim słowom,
które się spełnią w swoim czasie». Lud tymczasem czekał na Zachariasza i dziwił
się, że tak długo zatrzymuje się w przybytku. Kiedy wyszedł, nie mógł do nich
mówić, zrozumieli więc, że miał widzenie w przybytku. On zaś dawał im znaki i
pozostał niemy. A gdy upłynęły dni jego posługi kapłańskiej, powrócił do swego
domu. Potem żona jego, Elżbieta, poczęła i kryła się z tym przez pięć miesięcy,
mówiąc: «Tak uczynił mi Pan wówczas, kiedy wejrzał łaskawie i zdjął ze mnie
hańbę w oczach ludzi».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz