WSPOMNIENIE ŚW. IGNACEGO LOYOLI, KAPŁANA
PIERWSZE CZYTANIE (Wj 40, 16-21. 34-38)
Mojżesz wykonał wszystko tak, jak mu nakazał Pan. Wzniesiono przybytek pierwszego dnia pierwszego miesiąca roku drugiego. Postawił Mojżesz przybytek: założył podstawy, ustawił deski, umieścił poprzeczki oraz ustawił słupy. I rozciągnął namiot nad przybytkiem, i nakrył go przykryciem namiotu z góry, jak to Pan nakazał Mojżeszowi. Następnie wziął Świadectwo i położył je w arce, włożył też drążki do pierścieni arki i przykrył arkę z wierzchu przebłagalnią. Wniósł następnie arkę do przybytku i zawiesił zasłonę zakrywającą, i zakrył nią Arkę Świadectwa, jak Pan nakazał Mojżeszowi. Wtedy to obłok okrył Namiot Spotkania, a chwała Pana napełniła przybytek. I nie mógł Mojżesz wejść do Namiotu Spotkania, bo spoczywał na nim obłok i chwała Pana wypełniała przybytek. Ile razy obłok wznosił się nad przybytkiem, Izraelici wyruszali w drogę, a jeśli obłok nie wznosił się, nie ruszali w drogę aż do dnia uniesienia się obłoku. Obłok bowiem Pana za dnia zakrywał przybytek, a w nocy błyszczał jak ogień na oczach całego domu izraelskiego w czasie całej ich wędrówki.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 84 (83), 3-4. 5-6a i
8a. 11)
Refren: Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja.
Dusza moja stęskniona pragnie
przedsionków Pańskich,
serce moje i ciało radośnie wołają do
Boga żywego.
Nawet wróbel znajduje swój dom, a
jaskółka gniazdo, gdzie złoży swe pisklęta:
przy ołtarzach Twoich, Panie Zastępów,
Królu mój i Boże!
Refren: Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja.
Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu
Twoim, Panie,
nieustannie wielbiąc Ciebie.
Szczęśliwi, których moc jest w Tobie.
Mocy im będzie przybywać.
Refren: Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja.
Doprawdy, dzień jeden w przybytkach
Twoich
lepszy jest niż innych tysiące.
Wolę stać w progu domu mojego Boga,
niż mieszkać w namiotach grzeszników.
Refren: Jak miła, Panie, jest świątynia Twoja.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Dz 16, 14b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Otwórz, Panie, nasze serca, abyśmy
uważnie słuchali słów Syna Twojego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 13, 47-53)
Jezus powiedział do tłumów: «Podobne
jest królestwo niebieskie do sieci, zarzuconej w morze i zagarniającej ryby
wszelkiego rodzaju. Gdy się napełniła, wyciągnęli ją na brzeg i usiadłszy,
dobre zebrali w naczynia, a złe odrzucili. Tak będzie przy końcu świata: wyjdą
aniołowie, wyłączą złych spośród sprawiedliwych i wrzucą ich w piec rozpalony;
tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Zrozumieliście to wszystko?» Odpowiedzieli
Mu: «Tak». A On rzekł do nich: «Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się
uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego
skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare». Gdy Jezus dokończył tych przypowieści,
oddalił się stamtąd.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz