WSPOMNIENIE OFIAROWANIA NMP
PIERWSZE CZYTANIE (Ap 5, 1-10)
Ja, Jan, ujrzałem na prawej dłoni Zasiadającego na tronie księgę zapisaną wewnątrz i na odwrocie opieczętowaną siedmiu pieczęciami. I ujrzałem potężnego anioła, obwieszczającego głosem donośnym: «Kto godzien jest otworzyć księgę i złamać jej pieczęcie?» A nie mógł nikt – na niebie ani na ziemi, ani pod ziemią – otworzyć księgi ani na nią patrzeć. A ja bardzo płakałem, że nie znalazł się nikt godny, by księgę otworzyć ani na nią patrzeć. I mówi do mnie jeden ze Starców: «Przestań płakać! Oto zwyciężył Lew z pokolenia Judy, Odrośl Dawida, tak że otworzy księgę i siedem jej pieczęci». I ujrzałem między tronem z czterema Istotami żyjącymi a kręgiem Starców stojącego Baranka, jakby zabitego, a miał siedem rogów i siedmioro oczu, którymi jest siedem Duchów Boga wysłanych na całą ziemię. On poszedł i z prawicy Zasiadającego na tronie wziął księgę. A kiedy wziął księgę, cztery Istoty żyjące i dwudziestu czterech Starców upadło przed Barankiem, każdy mając harfę i złote czasze pełne kadzideł, którymi są modlitwy świętych. I taką nową pieśń śpiewają: «Godzien jesteś wziąć księgę i jej pieczęcie otworzyć, bo zostałeś zabity i krwią Twoją nabyłeś dla Boga ludzi z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu, i uczyniłeś ich Bogu naszemu królestwem i kapłanami, a będą królować na ziemi».
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 149 (148), 1b-2. 3-4.
5-6a i 9b)
Refren: Tyś nas uczynił kapłanami Boga.
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
głoście Jego chwałę w zgromadzeniu
świętych.
Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą,
a synowie Syjonu radują swym Królem.
Refren: Tyś nas uczynił kapłanami Boga.
Niech imię Jego czczą tańcem,
niech grają Mu na bębnie i cytrze.
Bo Pan swój lud miłuje,
pokornych wieńczy zwycięstwem.
Refren: Tyś nas uczynił kapłanami Boga.
Niech święci cieszą się w chwale,
niech się weselą przy uczcie
niebieskiej.
Chwała Boża niech będzie w ich ustach;
to jest chwałą wszystkich Jego
świętych.
Refren: Tyś nas uczynił kapłanami Boga.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ps 95 (94), 8a.
7d)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc
waszych, lecz słuchajcie głosu Pańskiego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 19, 41-44)
Gdy Jezus był już blisko Jerozolimy,
na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: «O gdybyś i ty poznało w ten dzień
to, co służy pokojowi! Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami. Bo
przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i
ścisną zewsząd. Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą, a nie zostawią w
tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego
nawiedzenia».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz