PIERWSZE CZYTANIE (Flp 3, 17 – 4, 1)
Bracia, bądźcie wszyscy razem moimi naśladowcami i wpatrujcie się w tych, którzy tak postępują, jak tego wzór macie w nas. Wielu bowiem postępuje jak wrogowie krzyża Chrystusowego, o których często wam mówiłem, a teraz mówię z płaczem. Ich losem – zagłada, ich bogiem – brzuch, a chwała – w tym, czego winni się wstydzić. To ci, których dążenia są przyziemne. Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana Jezusa Chrystusa, który przekształci nasze ciało poniżone w podobne do swego chwalebnego ciała tą mocą, jaką może On także wszystko, co jest, sobie podporządkować. Przeto, bracia umiłowani, za którymi tęsknię – radości i chwało moja! – tak trwajcie mocno w Panu, umiłowani!
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 122 (121), 1b-2. 4-5)
Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.
Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano:
«Pójdziemy do domu Pana».
Już stoją nasze stopy
w twoich bramach, Jeruzalem.
Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.
Do niego wstępują pokolenia Pańskie,
aby zgodnie z prawem Izraela wielbić
imię Pana.
Tam ustawiono trony sędziowskie,
trony domu Dawida.
Refren: Idźmy z radością na spotkanie Pana.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (1 J 2, 5)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Kto zachowuje naukę Chrystusa, w tym
naprawdę miłość Boża jest doskonała.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 16, 1-8)
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Pewien bogaty człowiek miał rządcę, którego oskarżono przed nim, że trwoni
jego majątek. Przywołał więc go do siebie i rzekł mu: „Cóż to słyszę o tobie?
Zdaj sprawę z twego zarządzania, bo już nie będziesz mógł zarządzać”. Na to
rządca rzekł sam do siebie: „Co ja pocznę, skoro mój pan odbiera mi
zarządzanie? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę. Wiem już, co uczynię, żeby
mnie ludzie przyjęli do swoich domów, gdy będę odsunięty od zarządzania”. Przywołał więc do siebie każdego z dłużników
swego pana i zapytał pierwszego: „Ile jesteś winien mojemu panu?” Ten
odpowiedział: „Sto beczek oliwy”. On mu rzekł: „Weź swoje zobowiązanie, siadaj
prędko i napisz: pięćdziesiąt”. Następnie pytał drugiego: „A ty ile jesteś
winien?” Ten odrzekł: „Sto korców pszenicy”. Mówi mu: „Weź swoje zobowiązanie i
napisz: osiemdziesiąt”. Pan pochwalił nieuczciwego rządcę, że roztropnie
postąpił. Bo synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z podobnymi
sobie ludźmi niż synowie światłości».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz