PIERWSZE CZYTANIE (Kol 1, 9-14)
Bracia: Od dnia, w którym usłyszeliśmy o was, nie przestajemy za was się modlić i prosić Boga, abyście – przez całą mądrość i duchowe zrozumienie – doszli do pełnego poznania Jego woli, by już postępować w sposób godny Pana, ku pełnemu Jego upodobaniu, wydając owoce wszelkich dobrych czynów i wzrastając przez głębsze poznanie Boga. Niech potęga Jego chwały w pełni umacnia was we wszelkiej cierpliwości i stałości. Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On to uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie – odpuszczenie grzechów.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 98 (97), 2-3b. 3c-4.
5-6)
Refren: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.
Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swą
sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność
swoją
dla domu Izraela.
Refren: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała
ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.
Refren: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.
Śpiewajcie Panu przy wtórze cytry,
przy wtórze cytry i przy dźwięku
harfy.
Przy trąbach i przy głosie rogu,
na oczach Pana, Króla, się radujcie.
Refren: Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 4, 19)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Pójdźcie za Mną, a uczynię was
rybakami ludzi.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 5, 1-11)
Pewnego razu – gdy tłum cisnął się do
Jezusa, aby słuchać słowa Bożego, a On stał nad jeziorem Genezaret – zobaczył
dwie łodzie stojące przy brzegu; rybacy zaś wyszli z nich i płukali sieci. Wszedłszy
do jednej łodzi, która należała do Szymona, poprosił go, żeby nieco odbił od
brzegu. Potem usiadł i z łodzi nauczał tłumy. Gdy przestał mówić, rzekł do
Szymona: «Wypłyń na głębię i zarzućcie sieci na połów!» A Szymon odpowiedział:
«Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i nic nie ułowiliśmy. Lecz na Twoje słowo
zarzucę sieci». Skoro to uczynili, zagarnęli tak wielkie mnóstwo ryb, że sieci
ich zaczynały się rwać. Skinęli więc na współtowarzyszy w drugiej łodzi, żeby
im przyszli z pomocą. Ci podpłynęli; i napełnili obie łodzie, tak że się prawie
zanurzały. Widząc to, Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł: «Wyjdź
ode mnie, Panie, bo jestem człowiekiem grzesznym». I jego bowiem, i wszystkich
jego towarzyszy w zdumienie wprawił połów ryb, jakiego dokonali; jak również
Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli wspólnikami Szymona. A Jezus rzekł
do Szymona: «Nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił». I wciągnąwszy łodzie na
ląd, zostawili wszystko i poszli za Nim.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz