PIERWSZE CZYTANIE (1 Tes 1, 1-5. 8b-10)
Paweł, Sylwan i Tymoteusz do Kościoła Tesaloniczan w Bogu Ojcu i Panu Jezusie Chrystusie. Łaska wam i pokój! Zawsze dziękujemy Bogu za was wszystkich, wspominając o was nieustannie w naszych modlitwach, pomni przed Bogiem i Ojcem naszym na wasze dzieło wiary, na trud miłości i na wytrwałą nadzieję w Panu naszym, Jezusie Chrystusie. Wiemy, bracia przez Boga umiłowani, o wybraniu waszym, bo nasze głoszenie Ewangelii wśród was nie dokonało się samym tylko słowem, lecz mocą i działaniem Ducha Świętego oraz wielką siłą przekonania. Wiecie bowiem, jacy dla was byliśmy, przebywając wśród was. Wasza wiara w Boga wszędzie dała się poznać, tak że nawet nie potrzebujemy o tym mówić. Albowiem oni sami opowiadają o nas, jakiego to przyjęcia doznaliśmy od was i jak nawróciliście się od bożków do Boga, by służyć Bogu żywemu i prawdziwemu i oczekiwać z niebios Jego Syna, którego wskrzesił z martwych, Jezusa, naszego wybawcę od nadchodzącego gniewu.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 149, 1b-2. 3-4. 5-6a i
9b)
Refren: Pan w swoim ludzie upodobał sobie.
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
głoście Jego chwałę w zgromadzeniu
świętych.
Niech się Izrael cieszy swoim Stwórcą,
a synowie Syjonu radują swym Królem.
Refren: Pan w swoim ludzie upodobał sobie.
Niech imię Jego czczą tańcem,
niech grają Mu na bębnie i cytrze.
Bo Pan swój lud miłuje,
pokornych wieńczy zwycięstwem.
Refren: Pan w swoim ludzie upodobał sobie.
Niech święci cieszą się w chwale,
niech się weselą przy uczcie
niebieskiej.
Chwała Boża niech będzie w ich ustach;
to jest chwałą wszystkich Jego
świętych.
Refren: Pan w swoim ludzie upodobał sobie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 10, 27)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Moje owce słuchają mego głosu, Ja znam
je, a one idą za Mną.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 23, 13-22)
Jezus przemówił tymi słowami: «Biada
wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo zamykacie królestwo niebieskie
przed ludźmi. Wy sami nie wchodzicie i nie pozwalacie wejść tym, którzy do
niego idą. Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze obłudnicy, bo przemierzacie
morze i ziemię, żeby pozyskać jednego współwyznawcę. A gdy się nim stanie,
czynicie go dwakroć bardziej winnym piekła niż wy sami. Biada wam, przewodnicy
ślepi, którzy mówicie: „Kto by przysiągł na przybytek, nic to nie znaczy; lecz
kto by przysiągł na złoto przybytku, ten jest związany przysięgą”. Głupi i
ślepi! Cóż bowiem jest ważniejsze, złoto czy przybytek, który uświęca złoto?
Dalej: „Kto by przysiągł na ołtarz, nic to nie znaczy; lecz kto by przysiągł na
ofiarę, która jest na nim, ten jest związany przysięgą”. Ślepcy! Cóż bowiem
jest ważniejsze, ofiara czy ołtarz, który uświęca ofiarę? Kto więc przysięga na
ołtarz, przysięga na niego i na wszystko, co na nim leży. A kto przysięga na
przybytek, przysięga na niego i na Tego, który w nim mieszka. A kto przysięga
na niebo, przysięga na tron Boży i na Tego, który na nim zasiada».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz