ŚWIĘTO PRZEMIENIENIA PAŃSKIEGO
PIERWSZE CZYTANIE (Dn 7, 9-10. 13-14)
Patrzyłem, aż postawiono trony, a Przedwieczny zajął miejsce. Szata Jego była biała jak śnieg, a włosy Jego głowy jakby z czystej wełny. Tron Jego był z ognistych płomieni, jego koła z płonącego ognia. Strumień ognia się rozlewał i wypływał od Niego. Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy razy dziesięć tysięcy stało przed Nim. Sąd zasiadł i otwarto księgi. Patrzyłem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 97, 1-2. 5-6. 9)
Refren: Pan Bóg króluje ponad całą ziemią.
Pan króluje, wesel się, ziemio,
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego,
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego
tronu.
Refren: Pan Bóg króluje ponad całą ziemią.
Góry jak wosk topnieją przed obliczem
Pana,
przed obliczem Władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają
niebiosa,
i wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
Refren: Pan Bóg króluje ponad całą ziemią.
Ponad całą ziemię
Ty jesteś wywyższony
i nieskończenie wyższy
od wszystkich bogów.
Refren: Pan Bóg króluje ponad całą ziemią.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 17, 5c)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
To jest mój Syn umiłowany, w którym
mam upodobanie, Jego słuchajcie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 9, 28b-36)
Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i
Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy
się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów
rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o
Jego odejściu, którego miał dopełnić w Jeruzalem. Tymczasem Piotr i towarzysze
snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwu mężów,
stojących przy Nim. Gdy oni się z Nim rozstawali, Piotr rzekł do Jezusa:
«Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie,
jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co mówi. Gdy
jeszcze to mówił, pojawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy weszli w
obłok. A z obłoku odezwał się głos: «To jest Syn mój, Wybrany, Jego
słuchajcie!» W chwili gdy odezwał się ten głos, okazało się, że Jezus jest sam.
A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie opowiedzieli o tym, co
zobaczyli.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz