PIERWSZE CZYTANIE (Am
8, 4-7)
Słuchajcie tego wy, którzy gnębicie ubogiego, a bezrolnego pozostawiacie bez pracy, którzy mówicie: «Kiedyż minie nów księżyca, byśmy mogli sprzedawać zboże, i kiedy szabat, byśmy mogli otworzyć spichlerz? A będziemy zmniejszać efę, powiększać sykl i wagę podstępnie fałszować. Będziemy kupować biednego za srebro, a ubogiego za parę sandałów, i plewy pszeniczne będziemy sprzedawać». Poprzysiągł Pan na dumę Jakuba: «Nie zapomnę nigdy wszystkich ich uczynków».
PSALM RESPONSORYJNY
(Ps 113 (112), 1b-2. 4-6. 7-8)
Refren: Pana
pochwalcie, On dźwiga biednego.
Chwalcie, słudzy Pańscy,
chwalcie imię Pana.
Niech imię Pana będzie błogosławione
teraz i na wieki.
Refren: Pana pochwalcie,
On dźwiga biednego.
Pan jest wywyższony ponad wszystkie ludy,
ponad niebiosa sięga Jego chwała.
Kto jest jak nasz Pan Bóg, który mieszka w górze
i w dół spogląda na niebo i na ziemię?
Refren: Pana pochwalcie,
On dźwiga biednego.
Podnosi z prochu nędzarza
i dźwiga z gnoju ubogiego,
by go posadzić wśród książąt,
wśród książąt swojego ludu.
Refren: Pana
pochwalcie, On dźwiga biednego.
DRUGIE CZYTANIE (1 Tm
2, 1-8)
Polecam przede wszystkim, by prośby, modlitwy, wspólne
błagania, dziękczynienia odprawiane były za wszystkich ludzi: za królów i za
wszystkich sprawujących władzę, abyśmy mogli prowadzić życie ciche i spokojne z
całą pobożnością i godnością. Jest to bowiem dobre i miłe w oczach Zbawiciela
naszego, Boga, który pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do
poznania prawdy. Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a
ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus, który wydał siebie samego na okup za
wszystkich, jako świadectwo, w oznaczonym czasie. Ze względu na nie ja zostałem
ustanowiony głosicielem i apostołem – mówię prawdę, nie kłamię – nauczycielem
pogan w wierze i prawdzie. Chcę więc, by mężczyźni modlili się na każdym
miejscu, podnosząc ręce czyste, bez gniewu i sporów.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Por. 2 Kor 8, 9)
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
Jezus Chrystus, będąc bogatym, dla was stał się ubogim, aby
was ubóstwem swoim ubogacić.
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 16,
1-13)
Jezus powiedział do uczniów: «Pewien bogaty człowiek miał
rządcę, którego oskarżono przed nim, że trwoni jego majątek. Przywołał więc go
do siebie i rzekł mu: „Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z twego zarządzania,
bo już nie będziesz mógł zarządzać”. Na to rządca rzekł sam do siebie: „Co ja
pocznę, skoro mój pan odbiera mi zarządzanie? Kopać nie mogę, żebrać się
wstydzę. Wiem już, co uczynię, żeby mnie ludzie przyjęli do swoich domów, gdy
będę odsunięty od zarządzania”. Przywołał więc do siebie każdego z dłużników
swego pana i zapytał pierwszego: „Ile jesteś winien mojemu panu?” Ten
odpowiedział: „Sto beczek oliwy”. On mu rzekł: „Weź swoje zobowiązanie, siadaj
prędko i napisz: pięćdziesiąt”. Następnie pytał drugiego: „A ty ile jesteś
winien?” Ten odrzekł: „Sto korców pszenicy”. Mówi mu: „Weź swoje zobowiązanie i
napisz: osiemdziesiąt”. Pan pochwalił nieuczciwego rządcę, że roztropnie
postąpił. Bo synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z podobnymi
sobie ludźmi niż synowie światłości. Ja też wam powiadam: Pozyskujcie sobie
przyjaciół niegodziwą mamoną, aby gdy wszystko się skończy, przyjęto was do
wiecznych przybytków. Kto w bardzo małej sprawie jest wierny, ten i w wielkiej
będzie wierny; a kto w bardzo małej sprawie jest nieuczciwy, ten i w wielkiej
nieuczciwy będzie. Jeśli więc w zarządzaniu niegodziwą mamoną nie okazaliście
się wierni, to kto wam prawdziwe dobro powierzy? Jeśli w zarządzaniu cudzym
dobrem nie okazaliście się wierni, to któż wam da wasze? Żaden sługa nie może
dwom panom służyć. Gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował;
albo z tamtym będzie trzymał, a tym wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i
Mamonie!»
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz