PIERWSZE CZYTANIE (Iz 52, 7-10)
O jak są pełne wdzięku na górach nogi zwiastuna radosnej nowiny, który ogłasza pokój, zwiastuje szczęście, który obwieszcza zbawienie, który mówi do Syjonu: «Twój Bóg zaczął królować». Głos! Twoi strażnicy podnoszą głos, razem wznoszą okrzyki radosne, bo oglądają na własne oczy powrót Pana na Syjon. Zabrzmijcie radosnym śpiewaniem, wszystkie ruiny Jeruzalem! Bo Pan pocieszył swój lud, odkupił Jeruzalem. Pan obnażył już swe ramię święte na oczach wszystkich narodów; i wszystkie krańce ziemi zobaczą zbawienie naszego Boga.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 98, 1. 2-3ab. 3cd-4.
5-6)
Refren: Ziemia ujrzała swego Zbawiciela.
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramię Jego.
Refren: Ziemia ujrzała swego Zbawiciela.
Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swoją
sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i wierność swoją
dla domu Izraela.
Refren: Ziemia ujrzała swego Zbawiciela.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi,
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała
ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.
Refren: Ziemia ujrzała swego Zbawiciela.
Śpiewajcie Panu przy wtórze cytry,
przy wtórze cytry i przy dźwięku
harfy.
Przy trąbach i przy dźwięku rogu,
na oczach Pana, Króla, się radujcie.
Refren: Ziemia ujrzała swego Zbawiciela.
DRUGIE CZYTANIE (Hbr 1, 1-6)
Wielokrotnie i na różne sposoby
przemawiał niegdyś Bóg do ojców naszych przez proroków, a w tych ostatecznych
dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich
rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat. Ten Syn, który jest odblaskiem
Jego chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi, a
dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na
wysokościach. On o tyle stał się większym od aniołów, o ile odziedziczył
dostojniejsze od nich imię. Do którego bowiem z aniołów powiedział Bóg
kiedykolwiek: «Ty jesteś moim Synem, Ja Cię dziś zrodziłem?» I znowu: «Ja będę
Mu ojcem, a On będzie mi Synem»? A skoro ponownie wprowadzi Pierworodnego na
świat, powie: «Niech Mu oddają pokłon wszyscy aniołowie Boży».
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Zajaśniał nam dzień święty, pójdźcie
narody, oddajcie pokłon Panu, bo wielka światłość zstąpiła dzisiaj na ziemię.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 1, 1-18)
Na początku było Słowo, a Słowo było u
Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się
stało, a bez Niego nic się nie stało, z tego, co się stało. W Nim było życie, a
życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie
ogarnęła. Pojawił się człowiek posłany przez Boga, Jan mu było na imię.
Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli
przez niego. Nie był on światłością, lecz został posłany, aby zaświadczyć o
światłości. Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na
świat przychodzi. Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat
Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim
tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym,
którzy wierzą w imię Jego – którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli
męża, ale z Boga się narodzili. A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród
nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca,
pełen łaski i prawdy. Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: «Ten
był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie
godnością, gdyż był wcześniej ode mnie». Z Jego pełności wszyscy otrzymaliśmy –
łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało dane za pośrednictwem Mojżesza, łaska
i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział; ten
Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz