26 stycznia 2024

ŚWIĘTYCH TYMOTEUSZA I TYTUSA, BISKUPÓW

PIERWSZE CZYTANIE (2 Tm 1, 1-8)

Paweł, z woli Boga apostoł Chrystusa Jezusa, posłany dla głoszenia życia obiecanego w Chrystusie Jezusie, do Tymoteusza, swego umiłowanego dziecka. Łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, naszego Pana! Dziękuję Bogu, któremu służę jak moi przodkowie z czystym sumieniem, gdy nieustannie Cię wspominam w moich modlitwach w nocy i we dnie. Pragnę cię zobaczyć – pomny na twoje łzy – by napełniła mnie radość na wspomnienie bezobłudniej wiary, jaka jest w tobie; ona to zamieszkała najpierw w twej babce, Lois, i w twej matce Eunice, a pewien jestem, że mieszka i w tobie. Z tej właśnie przyczyny przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie od nałożenia moich rąk. Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości oraz trzeźwego myślenia. Nie wstydź się zatem świadectwa Pana naszego ani mnie, Jego więźnia, lecz weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii mocą Bożą!

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 96, 1-2. 3. 7-8a i 10)

Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana.

Śpiewajcie Panu pieśń nową

śpiewaj Panu, ziemio cała.

śpiewajcie Panu,

sławcie Jego imię.

Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana.

Każdego dnia głoście Jego zbawienie.

Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów,

rozgłaszajcie Jego cuda

pośród wszystkich ludów.

Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana.

Oddajcie Panu, rodziny narodów,

oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę.

Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu.

przynieście dary i wejdźcie na Jego dziedzińce.

Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana.

Głoście wśród ludów.

że Pan jest królem.

On świat tak utwierdził, że się nie zachwieje,

będzie sprawiedliwie sądził ludy.

Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana.

 

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 4, 18)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Pan mnie posłał, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

EWANGELIA (Łk 10, 1-9)

Jezus wyznaczył jeszcze innych siedemdziesięciu dwu uczniów i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie! Oto posyłam was jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy wejdziecie do jakiegoś domu, najpierw mówcie: Pokój temu domowi. Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co będą mieli: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiegoś miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże».