PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 3, 9-15)
Gdy Adam spożył z drzewa, Pan Bóg zawołał na niego i zapytał go: «Gdzie jesteś?». On odpowiedział: «Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się». Rzekł Pan Bóg: «Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?». Adam odpowiedział: «Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i zjadłem». Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: «Dlaczego to uczyniłaś?». Niewiasta odpowiedziała: «Wąż mnie zwiódł i zjadłam». Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: «Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę».
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 130 (129), 1b-2. 3-4.
5-7a. 7b-8)
Refren: Bóg Zbawicielem, pełnym miłosierdzia.
Z głębokości wołam do Ciebie, Panie,
Panie, wysłuchaj głosu mego.
Nachyl Twe ucho
na głos mojego błagania.
Refren: Bóg Zbawicielem, pełnym miłosierdzia.
Jeśli zachowasz pamięć o grzechu,
Panie,
Panie, któż się ostoi?
Ale Ty udzielasz przebaczenia,
aby ze czcią Ci służono.
Refren: Bóg Zbawicielem, pełnym miłosierdzia.
Pokładam nadzieję w Panu, dusza moja pokłada
nadzieję w Jego słowie,
dusza moja oczekuje Pana.
Bardziej niż strażnicy poranka
niech Izrael wygląda Pana.
Refren: Bóg Zbawicielem, pełnym miłosierdzia.
U Pana jest bowiem łaska,
u Niego obfite odkupienie.
On odkupi Izraela
ze wszystkich jego grzechów.
Refren: Bóg Zbawicielem, pełnym miłosierdzia.
DRUGIE CZYTANIE (2 Kor 4, 13 – 5, 1)
Bracia: Cieszę się owym duchem wiary,
według którego napisano: «Uwierzyłem, dlatego przemówiłem»; my także wierzymy i
dlatego mówimy, przekonani, że Ten, który wskrzesił Jezusa, z Jezusem przywróci
życie także nam i stawi nas przed sobą razem z wami. Wszystko to bowiem dla
was, ażeby w pełni obfitująca łaska zwiększyła chwałę Bożą przez dziękczynienie
wielu. Dlatego to nie poddajemy się zwątpieniu, chociaż bowiem niszczeje nasz
człowiek zewnętrzny, to jednak ten, który jest wewnątrz, odnawia się z dnia na
dzień. Niewielkie bowiem utrapienia nasze obecnego czasu gotują bezmiar chwały
przyszłego wieku dla nas, którzy się wpatrujemy nie w to, co widzialne, lecz w
to, co niewidzialne. To bowiem, co widzialne, przemija, to zaś, co
niewidzialne, trwa wiecznie. Wiemy bowiem, że jeśli nawet zniszczeje nasz
przybytek doczesnego zamieszkania, będziemy mieli mieszkanie od Boga, dom nie
ręką uczyniony, lecz wiecznie trwały w niebie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 12, 31b-32)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Teraz władca tego świata zostanie
precz wyrzucony, a Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich
do siebie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 3, 20-35)
Jezus przyszedł z uczniami swoimi do
domu, a tłum znów się zbierał, tak że nawet posilić się nie mogli. Gdy to
posłyszeli Jego bliscy, wybrali się, żeby Go powstrzymać. Mówiono bowiem:
«Odszedł od zmysłów». Natomiast uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy,
mówili: «Ma Belzebuba i mocą władcy złych duchów wyrzuca złe duchy». Wtedy
przywołał ich do siebie i mówił im w przypowieściach: «Jak może Szatan wyrzucać
Szatana? Jeśli jakieś królestwo wewnętrznie jest skłócone, takie królestwo nie
może się ostać. I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie
mógł się ostać. Jeśli więc Szatan powstał przeciw sobie i jest z sobą skłócony,
to nie może się ostać, lecz koniec z nim. Nie, nikt nie może wejść do domu
mocarza i sprzęt mu zagrabić, jeśli mocarza wpierw nie zwiąże i wtedy dom jego
ograbi. Zaprawdę, powiadam wam: wszystkie grzechy bluźnierstwa, których by się
ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi
Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego».
Mówili bowiem: «Ma ducha nieczystego». Tymczasem nadeszła Jego Matka i bracia i
stojąc na dworze, posłali po Niego, aby Go przywołać. Właśnie tłum ludzi
siedział wokół Niego, gdy Mu powiedzieli: «Oto Twoja Matka i bracia na dworze
pytają się o Ciebie». Odpowiedział im: «Któż jest moją matką i którzy są
braćmi?». I spoglądając na siedzących wokoło Niego, rzekł: «Oto moja matka i
moi bracia. Bo kto pełni wolę Bożą, ten Mi jest bratem, siostrą i matką».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz