PIERWSZE CZYTANIE (Hi
19, 1. 23-27a)
Hiob rzekł: «Oby me słowa zostały spisane, oby w księdze utrwalone! Żelaznym rylcem i ołowiem na skale wyryte na wieki! Lecz ja wiem: Wybawca mój żyje i jako ostatni stanie na ziemi. Potem me szczątki skórą przyodzieje, i ciałem swym Boga zobaczę. To właśnie ja Go zobaczę».
PSALM RESPONSORYJNY
(Ps 27 (26), 1bcde. 4. 7 i 8b i 9a. 13-14)
Refren: W krainie życia ujrzę dobroć Boga.
Pan moim światłem i zbawieniem moim,
kogo miałbym się lękać?
Pan obrońcą mego życia,
przed kim miałbym czuć trwogę?
Refren: W krainie
życia ujrzę dobroć Boga.
O jedno tylko Pana proszę i o to zabiegam,
żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu
po wszystkie dni mego życia, abym kosztował słodyczy Pana,
stale się radował Jego świątynią.
Refren: W krainie
życia ujrzę dobroć Boga.
Usłysz, Panie, kiedy głośno wołam,
zmiłuj się nade mną i mnie wysłuchaj.
Będę szukał oblicza Twego, Panie.
Nie zakrywaj przede mną swojej twarzy.
Refren: W krainie
życia ujrzę dobroć Boga.
Wierzę, że będę oglądał dobra Pana
w krainie żyjących.
Oczekuj Pana, bądź mężny,
nabierz odwagi i oczekuj Pana.
Refren: W krainie
życia ujrzę dobroć Boga.
DRUGIE CZYTANIE (1
Kor 15, 20-24a. 25-28)
Bracia: Chrystus zmartwychwstał jako pierwociny spośród
tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka przyszła śmierć, przez
Człowieka też dokona się zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy umierają, tak
też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności:
Chrystus jako pierwociny, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego
przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu. Trzeba
bowiem, ażeby królował, «aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy».
Jako ostatni wróg zostanie pokonana śmierć. Wszystko bowiem rzucił pod stopy
Jego. Kiedy się mówi, że wszystko jest poddane, znaczy to, że z wyjątkiem Tego,
który Mu wszystko poddał. A gdy już wszystko zostanie Mu poddane, wtedy i sam
Syn zostanie poddany Temu, który Synowi poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim
we wszystkich.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Por. Ap 1, 5b. 6b)
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
Jezus Chrystus jest Pierworodnym wśród umarłych, Jemu chwała
i moc na wieki wieków.
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 23,
44-46. 50. 52-53; 24, 1-6a - dłuższa)
Było już około godziny szóstej i mrok ogarnął całą ziemię aż
do godziny dziewiątej. Słońce się zaćmiło i zasłona przybytku rozdarła się
przez środek. Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: «Ojcze, w Twoje ręce
powierzam ducha mego». Po tych słowach wyzionął ducha. A był tam człowiek dobry
i sprawiedliwy, imieniem Józef, członek Rady. On to udał się do Piłata i
poprosił o ciało Jezusa. Zdjął je z krzyża, owinął w płótno i złożył w grobie
wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany. W pierwszy dzień
tygodnia niewiasty poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności.
Kamień zastały odsunięty od grobu. A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana
Jezusa. Gdy wobec tego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch mężczyzn w
lśniących szatach. Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli
do nich: «Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj;
zmartwychwstał».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz