PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 11, 1-9)
Mieszkańcy całej ziemi mieli jedną mowę, czyli jednakowe słowa. A gdy wędrowali ze wschodu, napotkali równinę w kraju Szinear i tam zamieszkali. I mówili jeden do drugiego: «Chodźcie, wyrabiajmy cegłę i wypalmy ją w ogniu». A gdy już mieli cegłę zamiast kamieni i smołę zamiast zaprawy murarskiej, rzekli: «Chodźcie, zbudujemy sobie miasto i wieżę, której wierzchołek będzie sięgał nieba, i w ten sposób zdobędziemy sobie imię, abyśmy się nie rozproszyli po całej ziemi». A Pan zstąpił z nieba, by zobaczyć to miasto i wieżę, które budowali ludzie, i rzekł: «Są oni jednym ludem i wszyscy mają jedną mowę, i to jest przyczyną, że zaczęli budować. A zatem w przyszłości nic nie będzie dla nich niemożliwe, cokolwiek zamierzą uczynić. Zejdźmy więc i pomieszajmy tam ich język, aby jeden nie rozumiał drugiego!». W ten sposób Pan rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi, i tak nie dokończyli budowy tego miasta. Dlatego to nazwano je Babel, tam bowiem Pan pomieszał mowę mieszkańców całej ziemi. Stamtąd też Pan rozproszył ich po całej powierzchni ziemi.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 33, 10-15)
Refren: Szczęśliwy naród wybrany
przez Pana.
Pan
udaremnia zamiary narodów,
wniwecz
obraca zamysły ludów.
Zamiary Pana
trwają na wieki,
zamysły Jego
serca przez pokolenia.
Refren: Szczęśliwy naród wybrany
przez Pana.
Błogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem,
naród, który
On wybrał na dziedzictwo dla siebie.
Pan spogląda
z nieba,
widzi
wszystkich ludzi.
Refren: Szczęśliwy naród wybrany
przez Pana.
Patrzy z
miejsca, gdzie przebywa,
na
wszystkich mieszkańców ziemi.
On, który serca
wszystkich ukształtował,
który zważa
na wszystkie ich czyny.
Refren: Szczęśliwy naród wybrany
przez Pana.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 15, 15b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
Nazwałem was
przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
EWANGELIA (Mk 8, 34 – 9, 1)
Jezus
przywołał do siebie tłum razem ze swoimi uczniami i rzekł im: «Jeśli ktoś chce
pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech
Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie
z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je. Cóż bowiem za korzyść stanowi dla
człowieka zyskać świat cały, a swoją duszę utracić? Bo cóż może dać człowiek w
zamian za swoją duszę? Kto się bowiem Mnie i słów moich zawstydzi przed tym
pokoleniem wiarołomnym i grzesznym, tego Syn Człowieczy wstydzić się będzie,
gdy przyjdzie w chwale Ojca swojego razem z aniołami świętymi». Mówił im także:
«Zaprawdę, powiadam wam: Niektórzy z tych, co tu stoją, nie zaznają śmierci, aż
ujrzą królestwo Boże przychodzące w mocy».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz