PIERWSZE CZYTANIE (Ez 18, 25-28)
Tak mówi Pan Bóg: «Wy mówicie: „Sposób postępowania Pana nie jest słuszny”. Słuchaj jednakże, domu Izraela: Czy mój sposób postępowania jest niesłuszny, czy raczej wasze postępowanie jest przewrotne? Jeśli sprawiedliwy odstąpił od sprawiedliwości, dopuszczał się grzechu i umarł, to umarł z powodu grzechów, które popełnił. A jeśli bezbożny odstąpił od bezbożności, której się oddawał, i postępuje według prawa i sprawiedliwości, to zachowa duszę swoją przy życiu. Zastanowił się i odstąpił od wszystkich swoich grzechów, które popełniał, i dlatego na pewno żyć będzie, a nie umrze».
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 25 (24), 4-5.
6-7. 8-9)
Refren: Wspomnij, o Panie, na swe
miłosierdzie.
Daj mi poznać
Twoje drogi, Panie,
naucz mnie
chodzić Twoimi ścieżkami.
Prowadź mnie
w prawdzie według swych pouczeń,
Boże i
Zbawco, w Tobie mam nadzieję.
Refren: Wspomnij, o Panie, na swe
miłosierdzie.
Wspomnij na
swoje miłosierdzie, Panie,
na swoją
miłość, która trwa od wieków.
Nie pamiętaj
mi grzechów i win mej młodości, lecz o mnie pamiętaj w swoim miłosierdziu
ze względu
na dobroć Twą, Panie.
Refren: Wspomnij, o Panie, na swe
miłosierdzie.
Dobry jest
Pan i łaskawy,
dlatego
wskazuje drogę grzesznikom.
Pomaga
pokornym czynić dobrze,
uczy ubogich
dróg swoich.
Refren: Wspomnij, o Panie, na swe
miłosierdzie.
DRUGIE CZYTANIE (Flp 2, 1-11)
Bracia: Jeśli
jest jakieś napomnienie w Chrystusie, jeśli jakaś moc przekonująca Miłości,
jeśli jakieś uczestnictwo w Duchu, jeśli jakieś serdeczne współczucie –
dopełnijcie mojej radości przez to, że będziecie mieli te same dążenia: tę samą
miłość i wspólnego ducha, pragnąc tylko jednego, a niczego nie pragnąc dla
niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając
jedni drugich za wyżej stojących od siebie. Niech każdy ma na oku nie tylko
swoje własne sprawy, ale też i drugich. To dążenie niech was ożywia; ono też
było w Chrystusie Jezusie. On to, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze
sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy
postać sługi, stając się podobnym do ludzi. A w zewnętrznej postaci uznany za
człowieka, uniżył samego siebie, stając się posłusznym aż do śmierci – i to
śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię
ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot
niebieskich i ziemskich, i podziemnych. I aby wszelki język wyznał, że Jezus
Chrystus jest Panem – ku chwale Boga Ojca.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 10, 27)
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
Moje owce
słuchają mego głosu, Ja znam je, a one idą za Mną.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
EWANGELIA (Mt 21, 28-32)
Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu: «Co myślicie? Pewien człowiek miał dwóch synów. Zwrócił się do pierwszego i rzekł: „Dziecko, idź i pracuj dzisiaj w winnicy”. Ten odpowiedział: „Idę, panie!”, lecz nie poszedł. Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: „Nie chcę”. Później jednak opamiętał się i poszedł. Który z tych dwóch spełnił wolę ojca?» Mówią Mu: «Ten drugi». Wtedy Jezus rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego. Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wy mu nie uwierzyliście. Uwierzyli mu zaś celnicy i nierządnice. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz