PIERWSZE CZYTANIE (Rz 8, 18-25)
Bracia: Sądzę, że cierpień teraźniejszych nie można stawiać na równi z chwałą, która ma się w nas objawić. Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych. Stworzenie bowiem zostało poddane marności – nie z własnej chęci, ale ze względu na Tego, który je poddał – w nadziei, że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych. Wiemy przecież, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia. Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary Ducha, i my również całą istotą swoją wzdychamy, oczekując przybrania za synów – odkupienia naszego ciała. W nadziei bowiem już jesteśmy zbawieni. Nadzieja zaś, której spełnienie już się ogląda, nie jest nadzieją, bo jak można się jeszcze spodziewać tego, co się już ogląda? Jeżeli jednak nie oglądając, spodziewamy się czegoś, to z wytrwałością tego oczekujemy.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 126 (125), 1b-2b.
2c-3. 4-5. 6)
Refren: Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla
nas.
Gdy Pan
odmienił los Syjonu,
wydawało się
nam, że śnimy.
Usta nasze
były pełne śmiechu,
a język
śpiewał z radości.
Refren: Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla
nas.
Mówiono
wtedy między narodami:
«Wielkie
rzeczy im Pan uczynił».
Pan uczynił
nam wielkie rzeczy
i radość nas
ogarnęła.
Refren: Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla
nas.
Odmień znowu
nasz los, o Panie,
jak
odmieniasz strumienie na Południu.
Ci, którzy
we łzach sieją,
żąć będą w
radości.
Refren: Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla
nas.
Idą i
płaczą,
niosąc
ziarno na zasiew,
lecz powrócą
z radością,
niosąc swoje
snopy.
Refren: Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla
nas.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mt 11, 25)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Wysławiam
Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 13, 18-21)
Jezus mówił:
«Do czego podobne jest królestwo Boże i z czym mam je porównać? Podobne jest do
ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał w swoim ogrodzie. Wyrosło i stało
się wielkim drzewem, tak że ptaki podniebne zagnieździły się na jego
gałęziach». I mówił dalej: «Z czym mam porównać królestwo Boże? Podobne jest do
zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się
zakwasiło».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz