UROCZYSTOŚĆ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
PIERWSZE CZYTANIE (Ap 11, 19a; 12, 1-6a. 10ab)
Świątynia Boga w niebie się otwarła i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego świątyni. Potem wielki znak ukazał się na niebie: Niewiasta obleczona w słońce, i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu. A jest brzemienna. I woła, cierpiąc bóle i męki rodzenia. I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów – a na głowach jego siedem diademów. A ogon jego zmiata trzecią część gwiazd z nieba: i rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej Dziecię. I porodziła Syna – Mężczyznę, który wszystkie narody będzie pasł rózgą żelazną. I zostało uniesione jej Dziecię do Boga i do Jego tronu. A Niewiasta zbiegła na pustynię, gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga. I usłyszałem donośny głos mówiący w niebie: «Teraz nastało zbawienie, potęga i królowanie Boga naszego i władza Jego Pomazańca».
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 45, 7. 10-12. 14-15)
Refren: Stoi Królowa po Twojej prawicy.
Tron Twój, Boże, trwa na wieki,
berłem sprawiedliwym berło Twego
królestwa.
Córki królewskie wychodzą na spotkanie
z tobą,
królowa w złocie z Ofiru stoi po
twojej prawicy.
Refren: Stoi Królowa po Twojej prawicy.
Posłuchaj, córko, spójrz i nakłoń
ucha,
zapomnij o swym ludzie, o domu swego
ojca.
Król pragnie twego piękna,
on twoim panem, oddaj mu pokłon.
Refren: Stoi Królowa po Twojej prawicy.
Córa królewska wchodzi pełna chwały,
w złotogłów odziana.
W szacie wzorzystej do króla ją
prowadzą,
za nią przywodzą do ciebie dziewice,
jej druhny.
Refren: Stoi Królowa po Twojej prawicy.
DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 15, 20-26)
Bracia: Chrystus zmartwychwstał jako
pierwociny spośród tych, co pomarli. Ponieważ bowiem przez człowieka przyszła
śmierć, przez Człowieka też dokona się zmartwychwstanie. I jak w Adamie wszyscy
umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej
kolejności: Chrystus jako pierwociny, potem ci, co należą do Chrystusa, w
czasie Jego przyjścia. Wreszcie nastąpi koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i
Ojcu i gdy pokona wszelką Zwierzchność, Władzę i Moc. Trzeba bowiem, ażeby
królował, «aż położy wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy». Jako ostatni
wróg zostanie pokonana śmierć.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Maryja została wzięta do nieba, radują
się zastępy aniołów.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 1, 39-56)
W tym czasie Maryja wybrała się i
poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu
Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi,
poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała
ona głośny okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i
błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana
przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich
uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jest,
która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana». Wtedy rzekła
Maryja:
«Wielbi dusza moja Pana
i raduje się duch mój w Bogu,
Zbawicielu moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej
Służebnicy.
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia,
gdyż wielkie rzeczy uczynił mi
Wszechmocny,
a Jego imię jest święte.
Jego miłosierdzie z pokolenia na
pokolenie
nad tymi, którzy się Go boją.
Okazał moc swego ramienia,
rozproszył pyszniących się zamysłami
serc swoich.
Strącił władców z tronu,
a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami,
a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem,
pomny na swe miłosierdzie.
Jak obiecał naszym ojcom,
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki».
Maryja pozostała u Elżbiety około
trzech miesięcy; potem wróciła do domu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz