ŚWIĘTO PRZEMIENIENIA PAŃSKIEGO
PIERWSZE CZYTANIE (Dn 7, 9-10. 13-14)
Patrzyłem, aż postawiono trony, a Przedwieczny zajął miejsce. Szata Jego była biała jak śnieg, a włosy Jego głowy jakby z czystej wełny. Tron Jego był z ognistych płomieni, jego koła z płonącego ognia. Strumień ognia się rozlewał i wypływał od Niego. Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy razy dziesięć tysięcy stało przed Nim. Sąd zasiadł i otwarto księgi. Patrzyłem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 97, 1-2. 5-6. 9)
Refren: Pan Bóg króluje ponad całą ziemią.
Pan króluje, wesel się, ziemio,
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego,
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego
tronu.
Refren: Pan Bóg króluje ponad całą ziemią.
Góry jak wosk topnieją przed obliczem
Pana,
przed obliczem Władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają
niebiosa,
i wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
Refren: Pan Bóg króluje ponad całą ziemią.
Ponad całą ziemię
Ty jesteś wywyższony
i nieskończenie wyższy
od wszystkich bogów.
Refren: Pan Bóg króluje ponad całą ziemią.
DRUGIE CZYTANIE (2 P 1, 16-19)
Najmilsi: Nie za wymyślonymi mitami
postępowaliśmy wtedy, gdy daliśmy wam poznać moc i przyjście Pana naszego,
Jezusa Chrystusa, ale jako naoczni świadkowie Jego wielkości. Otrzymał bowiem
od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy taki oto głos Go doszedł od wspaniałego
Majestatu: «To jest mój Syn umiłowany, w którym sobie upodobałem». I
słyszeliśmy, jak ten głos doszedł z nieba, kiedy z Nim razem byliśmy na górze
świętej.
Mamy jednak mocniejszą, prorocką mowę,
i dobrze zrobicie, jeżeli będziecie przy niej trwali jak przy lampie, która
świeci w ciemnym miejscu, aż dzień zaświta, a gwiazda poranna wzejdzie w
waszych sercach.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 17, 5c)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
To jest mój Syn umiłowany, w którym
mam upodobanie, Jego słuchajcie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 9, 2-10)
Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i
Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam się przemienił wobec
nich. Jego odzienie stało się lśniąco białe tak, jak żaden na ziemi folusznik
wybielić nie zdoła. I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z
Jezusem. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy
trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie
wiedział bowiem, co należy mówić, tak byli przestraszeni. I zjawił się obłok,
osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, Jego
słuchajcie!». I zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli przy
sobie, tylko samego Jezusa. A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu
nie rozpowiadali o tym, co widzieli, zanim Syn Człowieczy nie powstanie z
martwych. Zachowali to polecenie, rozprawiając tylko między sobą, co znaczy
„powstać z martwych”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz