14 września 2024

ŚWIĘTO PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO

PIERWSZE CZYTANIE (Lb 21, 4b-9)

W owych dniach podczas drogi lud stracił cierpliwość. I zaczęli mówić przeciw Bogu i Mojżeszowi: «Czemu wyprowadziliście nas z Egiptu, byśmy tu na pustyni pomarli? Nie ma chleba ani wody, a uprzykrzył się nam już ten pokarm mizerny». Zesłał więc Pan na lud węże o jadzie palącym, które kąsały ludzi, tak że wielka liczba Izraelitów zmarła. Przybyli więc ludzie do Mojżesza, mówiąc: «Zgrzeszyliśmy, szemrząc przeciw Panu i przeciwko tobie. Wstaw się za nami do Pana, aby oddalił od nas węże». I wstawił się Mojżesz za ludem. Wtedy rzekł Pan do Mojżesza: «Sporządź węża i umieść go na wysokim palu; wtedy każdy ukąszony, jeśli tylko spojrzy na niego, zostanie przy życiu». Sporządził więc Mojżesz węża miedzianego i umieścił go na wysokim palu. I rzeczywiście, jeśli kogoś wąż ukąsił, a ukąszony spojrzał na węża miedzianego, zostawał przy życiu.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 78 (77), 1b-2. 34-35. 36-37. 38)

Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.

Słuchaj, mój ludu, nauki mojej,

nakłońcie wasze uszy na słowa ust moich.

Do przypowieści otworzę me usta,

wyjawię tajemnice zamierzchłego czasu.

Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.

Gdy ich zabijał, wtedy Go szukali,

nawróceni, garnęli się do Boga.

Przypominali sobie, że Bóg jest ich opoką,

że Bóg Najwyższy jest ich Zbawicielem.

Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.

Lecz oszukiwali Go swymi ustami

i kłamali Mu swoim językiem.

Ich serce nie było Mu wierne,

w przymierzu z Nim nie byli stali.

Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.

On jednak w swym miłosierdziu

odpuszczał im winę i nie zatracał.

Gniew swój często powściągał

i powstrzymywał swoje oburzenie.

Refren: Wielkich dzieł Boga nie zapominajmy.

 

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Uwielbiamy Cię, Chryste, i błogosławimy Ciebie, bo przez Krzyż Twój święty świat odkupiłeś.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

EWANGELIA (J 3, 13-17)

Jezus powiedział do Nikodema: «Nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił – Syna Człowieczego. Jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak trzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony».