18 września 2024

ŚWIĘTO ŚWIĘTEGO STANISŁAWA KOSTKI

PIERWSZE CZYTANIE (Mdr 4, 7-15)

Sprawiedliwy, choćby umarł przedwcześnie, znajdzie odpoczynek. Starość jest czcigodna nie przez długowieczność i liczbą lat się jej nie mierzy; sędziwością u ludzi jest mądrość, a miarą starości – życie nieskalane. Ponieważ spodobał się Bogu, został umiłowany, a żyjąc wśród grzeszników, został przeniesiony. Zabrany został, by złość nie odmieniła jego myśli albo ułuda nie uwiodła duszy, bo urok marności przesłania dobro, a burza namiętności mąci prawy umysł. Wcześnie osiągnąwszy doskonałość, przeżył czasów wiele. Dusza jego podobała się Bogu, dlatego pośpiesznie uszła spośród nieprawości. A ludzie patrzyli i nie pojmowali ani sobie tego nie wzięli do serca, że łaska i miłosierdzie nad Jego wybranymi, i o świętych Jego staranie.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 148, 1b-2. 11-12. 13-14c)

Refren: Niech imię Pana wszyscy wychwalają.

Chwalcie Pana z niebios,

chwalcie Go na wysokościach.

Chwalcie Go, wszyscy Jego aniołowie,

chwalcie Go, wszystkie Jego zastępy.

Refren: Niech imię Pana wszyscy wychwalają.

Królowie ziemscy i wszystkie narody,

władcy i wszyscy sędziowie tej ziemi,

młodzieńcy i dziewczęta,

starcy i dzieci.

Refren: Niech imię Pana wszyscy wychwalają.

Niech imię Pana wychwalają, bo tylko Jego imię jest wzniosłe.

Majestat Jego ponad ziemią i niebem.

On pomnaża potęgę swego ludu. Oto pieśń pochwalna wszystkich Jego świętych,

synów Izraela, ludu, który jest Mu bliski.

Refren: Niech imię Pana wszyscy wychwalają.

 

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 5, 8)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

EWANGELIA (Łk 2, 41-52)

Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został młody Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest wśród pątników, uszli dzień drogi i szukali Go między krewnymi i znajomymi. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruzalem, szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemu nam to uczyniłeś? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie». Lecz On im odpowiedział: «Czemu Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te sprawy w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.