PIERWSZE CZYTANIE (1
Krl 21, 1b-16)
Nabot Jizreelita miał winnicę w Jizreel obok pałacu Achaba,
króla Samarii. Achab zatem zwrócił się do Nabota, mówiąc: «Oddaj mi na własność
twoją winnicę, aby została przerobiona dla mnie na ogród warzywny, gdyż ona
przylega do mego domu. A ja dam ci za nią winnicę lepszą od tej, chyba że
wydaje ci się słuszne, abym ci dał pieniądze jako zapłatę za nią». Nabot zaś
odpowiedział: «Niech mnie Pan broni przed tym, bym miał ci oddać dziedzictwo
mych przodków». Achab przyszedł więc do swego domu rozgoryczony i rozgniewany
słowami, które Nabot Jizreelita wypowiedział do niego, a mianowicie: «Nie dam
tobie dziedzictwa moich przodków». Następnie położył się na swoim łożu,
odwrócił twarz i nic nie jadł. Niebawem przyszła do niego Izebel, jego żona, i
zapytała go: «Czemu duch twój jest tak rozgoryczony, że nic nie jesz?» On zaś
jej odpowiedział: «Bo rozmawiałem z Nabotem Jizreelitą. Powiedziałem mu:
Sprzedaj mi twoją winnicę za pieniądze albo, jeśli chcesz, dam ci zamiast niej
inną. A on powiedział: Nie dam tobie mojej winnicy». Na to rzekła do niego
Izebel, jego żona: «To ty teraz sprawujesz rządy królewskie nad Izraelem.
Wstań, jedz i bądź dobrej myśli. To ja ci dam winnicę Nabota Jizreelity». Potem
w imieniu Achaba napisała listy i opieczętowała jego pieczęcią, a następnie
wysłała do starszyzny i dostojników, którzy byli w mieście, sąsiadujących z
Nabotem. W listach tak napisała: «Ogłoście post i posadźcie Nabota przed ludem.
Posadźcie też naprzeciw niego dwóch ludzi nikczemnych, by zaświadczyli przeciw
niemu, mówiąc: „Zbluźniłeś Bogu i królowi”. Potem go wyprowadźcie i
kamienujcie, tak aby zmarł».
Jego współobywatele, starsi oraz dostojnicy mieszkający w mieście zrobili, jak im Izebel poleciła i jak było napisane w listach, które do nich wysłała. A więc ogłosili post i posadzili Nabota przed ludem. Potem przyszło dwóch ludzi nikczemnych, którzy zasiadłszy przed nim, zaświadczyli przeciw niemu, mówiąc: «Nabot zbluźnił Bogu i królowi». Dlatego wyprowadzili go za miasto i ukamienowali go, wskutek czego zmarł. Sami zaś posłali do Izebel, aby powiedzieć: «Nabot został ukamienowany i zmarł». Kiedy więc Izebel usłyszała, że Nabot został ukamienowany i zmarł, powiedziała Achabowi: «Wstań, weź w posiadanie winnicę Nabota Jizreelity, której nie zgodził się dać ci za pieniądze, bo Nabot nie żyje, lecz umarł». Kiedy tylko Achab usłyszał, że Nabot umarł, zaraz wstał, aby zejść do winnicy Nabota Jizreelity i wziąć ją w posiadanie.
PSALM RESPONSORYJNY
(Ps 5, 2-3. 5-6a. 6b-7)
Refren: Wysłuchaj,
Panie, głos mojej modlitwy.
Usłysz, Panie, moje słowa,
zważ na moje jęki.
Wytęż słuch na głos mojej modlitwy,
Królu mój i Boże.
Refren: Wysłuchaj,
Panie, głos mojej modlitwy.
Bo Ty nie jesteś Bogiem,
któremu miła nieprawość,
zły nie może przebywać u Ciebie,
nie ostoją się przed Tobą nieprawi.
Refren: Wysłuchaj,
Panie, głos mojej modlitwy.
Nienawidzisz wszystkich,
którzy zło czynią.
Zgubę zsyłasz na każdego, kto kłamie.
Pan brzydzi się człowiekiem podstępnym i krwawym.
Refren: Wysłuchaj,
Panie, głos mojej modlitwy.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Ps 119 (118), 105)
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
Twoje słowo jest pochodnią dla stóp moich, Panie, i światłem
na mojej ścieżce.
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 5,
38-42)
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Słyszeliście, że
powiedziano: „Oko za oko i ząb za ząb!” A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu
złemu: lecz jeśli cię ktoś uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi. Temu,
kto chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz. Zmusza cię
ktoś, żeby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące. Daj temu, kto cię prosi, i
nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz