PIERWSZE CZYTANIE (Am
7, 10-17)
Amazjasz, kapłan z Betel, posłał do Jeroboama, króla izraelskiego, aby mu powiedzieć: «Spiskuje przeciw tobie Amos pośród domu Izraela. Nie może ziemia znieść wszystkich słów jego, gdyż tak rzekł Amos: Od miecza umrze Jeroboam i Izrael będzie uprowadzony ze swojej ziemi». I rzekł Amazjasz do Amosa: «„Widzący”, idź sobie, uciekaj do ziemi Judy! I tam jedz chleb, i tam prorokuj! A w Betel więcej nie prorokuj, bo jest ono królewską świątynią i królewską budowlą». I odpowiedział Amos Amazjaszowi: «Nie jestem ja prorokiem ani nie jestem synem proroków, gdyż jestem pasterzem i tym, który nacina sykomory. Od trzody bowiem wziął mnie Pan i rzekł do mnie Pan: „Idź, prorokuj do narodu mego, izraelskiego!” A teraz słuchaj słowa Pańskiego! Ty mówiłeś: Nie prorokuj przeciwko Izraelowi ani nie przepowiadaj przeciwko domowi Izaaka! Dlatego tak rzekł Pan: „Żona twoja w mieście będzie nierządnicą. Synowie zaś i córki twoje od miecza poginą. Ziemię twoją sznurem podzielą. Ty umrzesz na ziemi nieczystej, a Izrael zostanie ze swej ziemi uprowadzony”».
PSALM RESPONSORYJNY
(Ps 19 (18), 8-9. 10-11)
Refren: Prawe i słuszne
wszystkie sądy Pańskie.
Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę,
świadectwo Pana jest pewne, nierozważnego uczy mądrości.
Jego słuszne nakazy radują serce,
jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.
Refren: Prawe i słuszne
wszystkie sądy Pańskie.
Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki,
sądy Pana prawdziwe, wszystkie razem słuszne.
Cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze,
słodsze od miodu płynącego z plastra.
Refren: Prawe i słuszne wszystkie sądy Pańskie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Por. 2 Kor 5, 19)
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
W Chrystusie Bóg pojednał świat z sobą, nam zaś przekazał
słowo jednania.
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 9, 1-8)
Jezus wsiadł do łodzi, przeprawił się z powrotem i przyszedł
do swego miasta. A oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu. Jezus,
widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: «Ufaj, synu! Odpuszczone są ci twoje
grzechy». Na to pomyśleli sobie niektórzy z uczonych w Piśmie: On bluźni. A
Jezus, znając ich myśli, rzekł: «Dlaczego złe myśli nurtują w waszych sercach?
Cóż bowiem łatwiej jest powiedzieć: „Odpuszczone są ci twoje grzechy”, czy też
powiedzieć: „Wstań i chodź!” Otóż żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na
ziemi władzę odpuszczania grzechów» – rzekł do paralityka: «Wstań, weź swoje
łoże i idź do swego domu!» On wstał i poszedł do domu. A tłumy ogarnął lęk na
ten widok, i wielbiły Boga, który takiej mocy udzielił ludziom.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz