PIERWSZE CZYTANIE (Ez
28, 1-10)
Pan skierował do mnie te słowa: «Synu człowieczy, powiedz władcy Tyru: Tak mówi Pan Bóg: Ponieważ serce twoje stało się wyniosłe, powiedziałeś: Ja jestem Bogiem, ja zasiadam na Boskiej stolicy, w sercu mórz – a przecież ty jesteś tylko człowiekiem, a nie Bogiem, i rozum chciałeś mieć równy rozumowi Bożemu. Oto jesteś mądrzejszy od Daniela, żadna tajemnica nie jest ukryta przed tobą. Dzięki swej przezorności i sprytowi zdobyłeś sobie majątek i nagromadziłeś złota i srebra w swoich skarbcach. Dzięki swojej wielkiej przezorności, dzięki swoim zdolnościom kupieckim pomnożyłeś swoje majętności, a serce twoje stało się wyniosłe z powodu twego majątku. Dlatego tak mówi Pan Bóg: Ponieważ rozum chciałeś mieć równy rozumowi Bożemu, oto dlatego sprowadzam na ciebie cudzoziemców – najsroższych spośród narodów. Oni dobędą mieczy przeciwko urokowi twojej mądrości i zbezczeszczą twój blask. Zepchną cię do dołu, i umrzesz śmiercią nagłą w sercu mórz. Czy będziesz jeszcze mówił: Ja jestem Bogiem – w obliczu swoich oprawców? Przecież będziesz tylko człowiekiem, a nie Bogiem w ręku tego, który cię będzie zabijał. Umrzesz śmiercią nieobrzezanych z ręki cudzoziemców, ponieważ Ja to postanowiłem» – mówi Pan Bóg.
PSALM RESPONSORYJNY
(Pwt 32, 26-27b. 27c-28. 30. 35c-36b)
Refren: Ja, Pan,
zabijam i Ja sam ożywiam.
Rzekłem: «Ja ich wytracę,
wygubię ich pamięć u ludzi».
Ale się bałem drwiny wroga,
że przeciwnicy ich będą się łudzić.
Refren: Ja, Pan,
zabijam i Ja sam ożywiam.
Będą się łudzić, mówiąc: «Nasza ręka przemożna, *
a nie Pan uczynił to wszystko».
Gdyż jest to plemię niemądre *
i niemające rozwagi.
Refren: Ja, Pan,
zabijam i Ja sam ożywiam.
Jak może jeden odpędzać tysiące,
a dwóch odpierać dziesięć tysięcy?
Dlatego że ich sprzedała ich Skała,
że Pan na łup ich wydał.
Refren: Ja, Pan,
zabijam i Ja sam ożywiam.
Nadchodzi bowiem dzień klęski,
los ich gotowy, już blisko.
Bo Pan swój naród obroni,
litość okaże swym sługom.
Refren: Ja, Pan,
zabijam i Ja sam ożywiam.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Por. 2 Kor 8, 9)
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
Jezus Chrystus, będąc bogatym, dla was stał się ubogim, aby
was ubóstwem swoim ubogacić.
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 19,
23-30)
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Zaprawdę, powiadam wam:
Bogatemu trudno będzie wejść do królestwa niebieskiego. Jeszcze raz wam
powiadam: Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu
wejść do królestwa niebieskiego». Gdy uczniowie to usłyszeli, bardzo się
przerazili i pytali: «Któż więc może być zbawiony?» Jezus spojrzał na nich i
rzekł: «U ludzi to niemożliwe, lecz u Boga wszystko jest możliwe». Wtedy Piotr
rzekł do Niego: «Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą, cóż więc
otrzymamy?» Jezus zaś rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Przy odrodzeniu,
gdy Syn Człowieczy zasiądzie na swym tronie chwały, wy, którzy poszliście za
Mną, zasiądziecie również na dwunastu tronach, aby sądzić dwanaście szczepów
Izraela. I każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci, siostry, ojca, matkę,
dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne posiądzie na własność. Wielu
zaś pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz