PIERWSZE CZYTANIE
(Mdr 18, 6-9)
Noc wyzwolenia oznajmiono wcześniej naszym ojcom, by nabrali otuchy, wiedząc dobrze, jakim przysięgom zawierzyli. I lud Twój wyczekiwał ocalenia sprawiedliwych, a zatraty wrogów. Czym bowiem pokarałeś przeciwników, tym wsławiłeś nas, powołanych. Pobożni potomkowie dobrych składali w ukryciu ofiary i ustanowili zgodnie Boskie prawo, że jednakowo te same dobra i niebezpieczeństwa podejmą święci, i już zaczęli śpiewać hymny przodków.
PSALM RESPONSORYJNY
(Ps 33 (32), 1 i 12. 18-19. 20 i 22)
Refren: Szczęśliwy
naród wybrany przez Pana.
Sprawiedliwi, radośnie wołajcie na cześć Pana,
prawym przystoi pieśń chwały.
Błogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem,
naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie.
Refren: Szczęśliwy
naród wybrany przez Pana.
Oczy Pana zwrócone na bogobojnych,
na tych, którzy oczekują Jego łaski,
aby ocalił ich życie od śmierci
i żywił ich w czasie głodu.
Refren: Szczęśliwy
naród wybrany przez Pana.
Dusza nasza oczekuje Pana,
On jest naszą pomocą i tarczą.
Panie, niech nas ogarnie Twoja łaska,
według nadziei pokładanej w Tobie.
Refren: Szczęśliwy
naród wybrany przez Pana.
DRUGIE CZYTANIE (Hbr
11, 1-2. 8-12)
Bracia: Wiara jest poręką tych dóbr, których się
spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, których nie widzimy. To dzięki niej
przodkowie otrzymali świadectwo. Dzięki wierze ten, którego nazwano Abrahamem,
usłuchał wezwania, by wyruszyć do ziemi, którą miał objąć w posiadanie.
Wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie. Dzięki wierze przywędrował do Ziemi
Obiecanej, jako ziemi obcej, pod namiotami mieszkając z Izaakiem i Jakubem,
współdziedzicami tej samej obietnicy. Oczekiwał bowiem miasta zbudowanego na
silnych fundamentach, którego architektem i budowniczym jest sam Bóg. Dzięki
wierze także i sama Sara, mimo podeszłego wieku, otrzymała moc poczęcia. Uznała
bowiem za godnego wiary Tego, który udzielił obietnicy. Przeto z człowieka
jednego, i to już niemal obumarłego, powstało potomstwo tak liczne jak gwiazdy
na niebie, jak niezliczone ziarnka piasku na wybrzeżu morza.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Por. Mt 24, 42a. 44)
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
Czuwajcie i bądźcie gotowi, bo o godzinie, której się nie
domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie.
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 12,
32-48)
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Nie bój się, mała
trzódko, gdyż spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo. Sprzedajcie wasze
mienie i dajcie jałmużnę. Sprawcie sobie trzosy, które nie niszczeją, skarb
niewyczerpany w niebie, gdzie złodziej się nie dostaje ani mól nie niszczy. Bo
gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze. Niech będą przepasane biodra
wasze i zapalone pochodnie. A wy bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego
pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i
zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy
nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a
obchodząc, będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie,
szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie. A to rozumiejcie, że gdyby gospodarz
wiedział, o której godzinie przyjść ma złodziej, nie pozwoliłby włamać się do
swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie,
Syn Człowieczy przyjdzie». Wtedy Piotr zapytał: «Panie, czy do nas mówisz tę
przypowieść, czy też do wszystkich?» Pan odpowiedział: «Któż jest owym rządcą
wiernym i roztropnym, którego pan ustanowi nad swoją służbą, żeby rozdawał jej
żywność we właściwej porze? Szczęśliwy ten sługa, którego pan, powróciwszy,
zastanie przy tej czynności. Prawdziwie powiadam wam: Postawi go nad całym
swoim mieniem. Lecz jeśli sługa ów powie sobie w sercu: Mój pan się ociąga z
powrotem, i zacznie bić sługi i służące, a przy tym jeść, pić i upijać się, to
nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której
nie zna; surowo go ukarze i wyznaczy mu miejsce z niewiernymi. Ów sługa, który
poznał wolę swego pana, a nic nie przygotował i nie uczynił zgodnie z jego
wolą, otrzyma wielką chłostę. Ten zaś, który nie poznał jego woli, a uczynił
coś godnego kary, otrzyma małą chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele wymagać
się będzie; a komu wiele powierzono, tym więcej od niego żądać będą».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz