22 grudnia 2022

PIERWSZE CZYTANIE (1 Sm 1, 24-28)

Gdy Anna odstawiła Samuela od piersi, wzięła go z sobą w drogę, zabierając również trzyletniego cielca, jedną efę mąki i bukłak wina. Przyprowadziła go do domu Pana, do Szilo. Chłopiec był jeszcze mały. Zabili cielca i poprowadzili chłopca przed Helego. Powiedziała ona wówczas: «Pozwól, panie mój! Na twoje życie! To ja jestem ową kobietą, która stała tu przed tobą i modliła się do Pana. O tego chłopca się modliłam, i spełnił Pan prośbę, którą do Niego zanosiłam. Oto ja oddaję go Panu. Po wszystkie dni, jak długo będzie żył, zostaje oddany Panu». I oddali tam pokłon Panu.

PSALM RESPONSORYJNY (1 Sm 2, 1-8)

Refren: Całym swym sercem raduję się w Panu.

Moje serce raduje się w Panu, *

dzięki Niemu moc moja wzrasta.

Szeroko otwarłam usta przeciw moim wrogom, *

bo cieszyć się mogę Twoją pomocą.

Refren: Całym swym sercem raduję się w Panu.

Łuk potężnych się łamie,

a mocą przepasują się słabi.

Syci za chleb się najmują, głodni zaś odpoczywają,

niepłodna rodzi siedmioro, a matka wielu dzieci usycha.

Refren: Całym swym sercem raduję się w Panu.

Pan daje śmierć i życie,

wtrąca do Otchłani i z niej wyprowadza.

Pan czyni ubogim lub bogatym, *poniża i wywyższa.

Refren: Całym swym sercem raduję się w Panu.

Biedaka z prochu podnosi,

z błota dźwiga nędzarza,

by go wśród książąt posadzić

i dać mu tron chwały.

Refren: Całym swym sercem raduję się w Panu.

 

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Królu narodów, Kamieniu węgielny Kościoła, przyjdź i zbaw człowieka, którego z mułu utworzyłeś.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

EWANGELIA (Łk 1, 46-56)

W owym czasie Maryja rzekła: «Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim. Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy. Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, a Jego imię jest święte. Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, którzy się Go boją. Okazał moc swego ramienia, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. Ujął się za swoim sługą, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie. Jak obiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu na wieki». Maryja pozostała u Elżbiety około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.