PIERWSZE CZYTANIE (Hbr 8, 6-13)
Bracia: Teraz Chrystus otrzymał w udziale o tyle wznioślejszą służbę, o ile też stał się pośrednikiem lepszego przymierza, które oparte zostało na lepszych obietnicach. Gdyby bowiem owo pierwsze było bez zarzutu, nie szukano by miejsca na drugie przymierze. Albowiem ganiąc ich, zapowiada: «Oto nadchodzą dni, mówi Pan, a zawrę z domem Izraela i z domem Judy przymierze nowe. Nie takie jednak przymierze, jakie zawarłem z ich domem w dniu, gdy ich wziąłem za rękę, by wyprowadzić ich z ziemi egipskiej. Ponieważ oni nie wytrwali w moim przymierzu, przeto i Ja przestałem dbać o nich, mówi Pan. Takie jest przymierze, które zawrę z domem Izraela po owych dniach, mówi Pan. Nadam prawa moje w ich myśli, i wypiszę je na ich sercach, i będę im Bogiem, a oni będą Mi ludem. I nikt nie będzie uczył swojego rodaka ani nikt swego brata, mówiąc: Poznaj Pana! Bo wszyscy Mnie poznają, od małego aż do wielkiego. Ponieważ ulituję się nad ich nieprawością, a na ich grzechy więcej już nie wspomnę». Skoro zaś mówi o nowym, pierwsze uznał za przestarzałe; a to, co się przedawnia i starzeje, bliskie jest zniszczenia.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 85, 8 i 10. 11-12.
13-14)
Refren: Łaska i wierność spotkają się z sobą.
Okaż nam, Panie, łaskę swoją i daj nam
swoje zbawienie.
Zaprawdę bliskie jest Jego zbawienie
dla tych, którzy Mu cześć oddają,
i chwała zamieszka w naszej ziemi.
Refren: Łaska i wierność spotkają się z sobą.
Łaska i wierność spotkają się z sobą,
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie,
a sprawiedliwość spojrzy z nieba.
Refren: Łaska i wierność spotkają się z sobą.
Pan sam obdarzy szczęściem,
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Sprawiedliwość będzie kroczyć przed
Nim,
a śladami Jego kroków zbawienie.
Refren: Łaska i wierność spotkają się z sobą.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Kor 5, 19)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
W Chrystusie Bóg pojednał świat z
sobą, nam zaś przekazał słowa jednania.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mk 3, 13-19)
Jezus wyszedł na górę i przywołał do
siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego. I ustanowił Dwunastu,
aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich na głoszenie nauki i by mieli władzę
wypędzać złe duchy. Ustanowił więc Dwunastu: Szymona, któremu nadał imię Piotr;
dalej Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, którym nadał przydomek
Boanerges, to znaczy: synowie gromu; dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja,
Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego i Judasza
Iskariotę, który właśnie Go wydał.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz