17 kwietnia 2023

PONIEDZIAŁEK II TYGODNIA WIELKANOCNEGO

PIERWSZE CZYTANIE (Dz 4, 23-31)

Piotr i Jan, uwolnieni, przybyli do swoich i opowiedzieli, co do nich mówili arcykapłani i starsi. A ci, wysłuchawszy tego, wznieśli jednomyślnie głos do Boga i mówili: «Wszechwładny Stwórco nieba i ziemi, i morza, i wszystkiego, co w nich istnieje, Ty przez Ducha Świętego powiedziałeś ustami sługi Twego, Dawida: „Dlaczego burzą się narody i ludy knują daremne spiski? Powstali królowie ziemi i książęta zeszli się razem przeciw Panu i przeciw Jego Pomazańcowi”. Zeszli się bowiem rzeczywiście w tym mieście przeciw świętemu Słudze Twemu, Jezusowi, którego namaściłeś, Herod i Poncjusz Piłat z poganami i pokoleniami Izraela, aby uczynić to, co ręka Twoja i myśl zamierzyły. A teraz spójrz, Panie, na ich groźby i daj sługom Twoim głosić słowo Twoje z całą odwagą, gdy Ty wyciągać będziesz swą rękę, aby uzdrawiać i dokonywać znaków i cudów przez imię świętego Sługi Twego, Jezusa». Po tej ich modlitwie zadrżało miejsce, na którym byli zebrani; a wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i głosili odważnie słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 2, 1-2. 3-4. 5-6. 7-8)

Refren: Szczęśliwy człowiek, który ufa Panu.

Dlaczego się burzą narody,

czemu ludy żywią daremne zamysły?

Buntują się królowie ziemi i władcy wraz z nimi spiskują

przeciw Panu i Jego Pomazańcowi.

Refren: Szczęśliwy człowiek, który ufa Panu.

«Stargajmy ich pęta,

a więzy precz odrzućmy od siebie!».

Śmieje się Ten, który mieszka w niebie,

Pan się z nich naigrawa.

Refren: Szczęśliwy człowiek, który ufa Panu.

A potem do nich mówi w gniewie swoim

i w swej zapalczywości wzbudza w nich trwogę:

«Oto Ja ustanowiłem swego Króla

na Syjonie, świętej mojej górze».

Refren: Szczęśliwy człowiek, który ufa Panu.

Wyrok Pański ogłoszę: On rzekł do Mnie: «Ty jesteś moim Synem,

Ja dzisiaj zrodziłem Ciebie.

Żądaj, a dam Ci w dziedzictwo narody

i krańce ziemi w Twoje posiadanie».

Refren: Szczęśliwy człowiek, który ufa Panu.

 

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Kol 3, 1)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

EWANGELIA (J 3, 1-8)

Był wśród faryzeuszów pewien człowiek, imieniem Nikodem, dostojnik żydowski. Ten przyszedł do Jezusa nocą i powiedział Mu: «Rabbi, wiemy, że od Boga przyszedłeś jako nauczyciel. Nikt bowiem nie mógłby czynić takich znaków, jakie Ty czynisz, gdyby Bóg nie był z nim». W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi powtórnie, nie może ujrzeć królestwa Bożego». Nikodem powiedział do Niego: «Jakżeż może się człowiek narodzić, będąc starcem? Czyż może powtórnie wejść do łona swej matki i narodzić się?». Jezus odpowiedział: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego. To, co się z ciała narodziło, jest ciałem, a to, co się z Ducha narodziło, jest duchem. Nie dziw się, że powiedziałem ci: Trzeba wam się powtórnie narodzić. Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża. Tak jest z każdym, który narodził się z Ducha».