ŚRODA II TYGODNIA WIELKANOCNEGO
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 5, 17-26)
Arcykapłan i wszyscy jego zwolennicy, należący do stronnictwa saduceuszów, pełni zawiści, zatrzymali apostołów i wtrącili ich do publicznego więzienia. Ale w nocy anioł Pański otworzył bramy więzienia i wyprowadziwszy ich, powiedział: «Idźcie i głoście w świątyni ludowi wszystkie słowa o tym życiu!». Usłuchawszy tego, weszli o świcie do świątyni i nauczali. Tymczasem arcykapłan i jego stronnicy zwołali Sanhedryn i całą starszyznę synów Izraela. Posłali do więzienia, aby ich przyprowadzono. Lecz kiedy słudzy przyszli, nie znaleźli ich w więzieniu. Powrócili więc i oznajmili: «Znaleźliśmy więzienie bardzo starannie zamknięte i strażników stojących przed drzwiami. Po otwarciu jednak nie znaleźliśmy wewnątrz nikogo». Kiedy dowódca straży świątynnej i arcykapłani usłyszeli te słowa, nie mogli pojąć, co się z tamtymi stało. Wtem nadszedł ktoś i oznajmił im: «Ci ludzie, których wtrąciliście do więzienia, znajdują się w świątyni i nauczają lud». Wtedy dowódca straży poszedł ze sługami i przyprowadził ich, ale bez użycia siły, bo obawiali się ludu, by ich samych nie ukamienował.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 34, 2-3. 4-5.
6-7. 8-9)
Refren: Biedak zawołał i Pan go
wysłuchał.
Będę błogosławił
Pana po wieczne czasy,
Jego chwała
będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja
chlubi się Panem,
niech słyszą
to pokorni i niech się weselą.
Refren: Biedak zawołał i Pan go
wysłuchał.
Wysławiajcie
razem ze mną Pana,
wspólnie
wywyższajmy Jego imię.
Szukałem
pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał
i wyzwolił
od wszelkiej trwogi.
Refren: Biedak zawołał i Pan go
wysłuchał.
Spójrzcie na
Niego, a rozpromienicie się radością,
oblicza
wasze nie zapłoną wstydem.
Oto zawołał
biedak i Pan go usłyszał,
i uwolnił od
wszelkiego ucisku.
Refren: Biedak zawołał i Pan go
wysłuchał.
Anioł Pański
otacza szańcem bogobojnych,
aby ich
ocalić.
Skosztujcie
i zobaczcie, jak Pan jest dobry,
szczęśliwy
człowiek, który znajduje w Nim ucieczkę.
Refren: Biedak zawołał i Pan go
wysłuchał.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 3, 16)
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
Tak Bóg
umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego; każdy, kto w Niego wierzy,
ma życie wieczne.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
EWANGELIA (J 3, 16-21)
Jezus powiedział do Nikodema: «Tak Bóg umiłował świat, że
Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale
miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby
świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w
Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie
uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. A sąd polega na tym, że światło
przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo
złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światła i nie
zbliża się do światła, aby jego uczynki nie zostały ujawnione. Kto spełnia
wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki
zostały dokonane w Bogu».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz