8 czerwca 2023

UROCZYSTOŚĆ NAJŚWIĘTSZEGO CIAŁA I KRWI CHRYSTUSA

PIERWSZE CZYTANIE (Pwt 8, 2-3. 14b-16a)

Mojżesz powiedział do ludu: «Pamiętaj na wszystkie drogi, którymi cię prowadził Pan, Bóg twój, przez te czterdzieści lat na pustyni, aby cię utrapić, wypróbować i poznać, co jest w twym sercu: czy strzeżesz Jego nakazu, czy też nie? Utrapił cię, dał ci odczuć głód, żywił cię manną, której nie znałeś ani ty, ani twoi przodkowie, bo chciał ci dać poznać, że nie samym tylko chlebem żyje człowiek, ale człowiek żyje wszystkim, co pochodzi z ust Pana. Nie zapominaj o Panu, Bogu twoim, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. On cię prowadził przez pustynię wielką i straszną, pełną wężów jadowitych i skorpionów, przez ziemię suchą, bez wody, On ci wyprowadził wodę ze skały najtwardszej. On żywił cię na pustyni manną, której nie znali twoi przodkowie».

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 147B, 12-13. 14-15. 19-20)

Refren: Kościele święty, chwal swojego Pana.

Chwal, Jeruzalem, Pana,

wysławiaj twego Boga, Syjonie!

Umacnia bowiem zawory bram twoich

i błogosławi synom twoim w tobie.

Refren: Kościele święty, chwal swojego Pana.

Zapewnia pokój twoim granicom

i wyborną pszenicą ciebie darzy.

Zsyła na ziemię swoje polecenia,

a szybko mknie Jego słowo.

Refren: Kościele święty, chwal swojego Pana.

Oznajmił swoje słowo Jakubowi,

Izraelowi ustawy swe i wyroki.

Nie uczynił tego dla innych narodów,

nie oznajmił im swoich wyroków.

Refren: Kościele święty, chwal swojego Pana.

 

DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 10, 16-17)

Bracia: Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czyż nie jest udziałem we Krwi Chrystusa? Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem w Ciele Chrystusa? Ponieważ jeden jest chleb, przeto my, liczni, tworzymy jedno ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba

 

Jeśli okoliczności za tym przemawiają, można odmawiać sekwencję:

 

SEKWENCJA

Chwal, Syjonie, Zbawiciela,

Chwal pieśniami wśród wesela

Wodza i pasterza rzesz.

Ile zdołasz, sław Go śmiało,

Bo przewyższa wszystko chwałą,

Co wyśpiewać pieśnią chcesz.

Chwały przedmiot nad podziwy,

Chleb – żyjących pokarm żywy,

Dzisiaj się objawia nam.

Za wieczerzy świętym stołem

Pan go, łamiąc z braćmi społem,

Iście dał Dwunastu sam.

Niech brzmi sława w zgodnym dźwięku,

Z serc radosnych, pełne wdzięku,

Niech mu pieśni płyną chwał.

Dzień obchodzim głośny sławą,

W którym pierwszą Pan ustawą

Rajski stół ten światu dał.

W uczcie tej nowego Pana

Pascha nowym prawem dana,

«Fazy» dawne kończy już.

Przeszłość starą – nowa era,

Cień rozprasza prawda szczera,

Pierzcha noc przed blaskiem zórz.

Co Pan czynił przy Wieczerzy,

Wskazał, że i nam należy

Spełniać ku pamięci nań.

Pouczeni tą ustawą,

Chleb i wino na bezkrwawą

Święcim Odkupienia dań.

Dogmat dan jest do wierzenia,

Że się w Ciało chleb przemienia,

Wino zaś przechodzi w Krew.

Gdzie zmysł próżno dojść się stara,

Serce żywa wzmacnia wiara,

Porządkowi rzeczy wbrew.

Pod odmiennych szat figurą,

W znakach różny, nie naturą,

Kryje się tajemnic cud.

 

Ciało – strawą, Krew – napojem,

W obu znakach z Bóstwem swoim

Cały Chrystus trwa, bez złud.

Przez biorących niełamany,

Nie pokruszon, bez odmiany,

Cały jest w spożyciu bran.

Bierze jeden, tysiąc bierze:

Ten, jak tamci, w równej mierze,

Wzięty zaś nie ginie Pan.

Biorą dobrzy i grzesznicy,

Lecz się losów przyjrz różnicy:

Życie tu – zagłada tam.

Złym śmierć niesie, dobrym życie:

Patrz, jak w skutkach rozmaicie

Czyn ujawnia się ten sam.

Kiedy kruszą się znamiona,

Nie wątp, lecz wierz z głębi łona,

Że to kryje ukruszona

Cząstka, co i całość wprzód.

 

Rzecz się sama nie rozrywa,

Znaków kruszą się ogniwa,

Przez co stan i postać żywa

Znaczonego nie zna szkód.

Oto chleb Aniołów błogi,

Dan wędrowcom pośród drogi,

Synów wraca w Ojca progi,

Dawać Go nie można złym!

Figur głoszą go osłony!

Izaak na stos wiedziony,

Jagniąt Paschy krwawe zgony,

Manna ojcom dana im.

Dusz Pasterzu! Prawy Chlebie!

Dobry Jezu, prosim Ciebie:

Ty nas karm i broń w potrzebie,

Ty nam dobra okaż w niebie,

Kędy jest żyjących raj!

Twa dłoń, Panie, wszystko zdoła,

Ty nas karmisz z Twego stoła:

Gdzie wciąż uczta trwa wesoła,

W gronie niebian nasze czoła

Na Twe łono skłonić daj!

 

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 6, 51ab)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

EWANGELIA (J 6, 51-58)

Jezus powiedział do Żydów: «Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało, wydane za życie świata». Sprzeczali się więc między sobą Żydzi, mówiąc: «Jak On może nam dać swoje ciało do jedzenia?» Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie jedli Ciała Syna Człowieczego ani pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki».