PIERWSZE CZYTANIE (Ef 6, 1-9)
Dzieci, bądźcie posłuszne w Panu waszym rodzicom, bo to jest sprawiedliwe. «Czcij ojca twego i matkę – jest to pierwsze przykazanie z obietnicą – aby ci było dobrze i abyś długo żył na ziemi». A wy, ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu waszych dzieci, lecz wychowujcie je w karności, napominając, jak chce Pan. Niewolnicy, ze czcią i bojaźnią, w prostocie serca bądźcie posłuszni waszym doczesnym panom jak Chrystusowi, nie służąc tylko dla oka, by ludziom się podobać, lecz jako niewolnicy Chrystusa, którzy z duszy pełnią wolę Bożą. Z ochotą służcie, jak gdybyście służyli Panu, a nie ludziom, świadomi tego, że każdy, jeśli uczyni coś dobrego, otrzyma to z powrotem od Pana – czy to niewolnik, czy wolny. A wy, panowie, tak samo wobec nich postępujcie: zaniechajcie groźby, świadomi tego, że w niebie jest Pan zarówno ich, jak wasz, a u Niego nie ma względu na osoby.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 145 (144), 10-11.
12-13. 14 i 17)
Refren: Pan sprawiedliwy na wszystkich swych
drogach.
Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie
Twoje dzieła
i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa
i niech głoszą Twoją potęgę.
Refren: Pan sprawiedliwy na wszystkich swych
drogach.
Aby synom ludzkim oznajmić Twoją
potęgę
i wspaniałość chwały Twojego
królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich
wieków,
przez wszystkie pokolenia Twoje
panowanie.
Refren: Pan sprawiedliwy na wszystkich swych
drogach.
Pan podtrzymuje wszystkich, którzy
upadają,
i podnosi wszystkich zgnębionych.
Pan jest sprawiedliwy na wszystkich
swych drogach
i łaskawy we wszystkich swoich
dziełach.
Refren: Pan sprawiedliwy na wszystkich swych
drogach.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Tes 2, 14)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Bóg wezwał nas przez Ewangelię, abyśmy
dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 13, 22-30)
Jezus przemierzał miasta i wsie,
nauczając i odbywając swą podróż do Jerozolimy. Raz ktoś Go zapytał: «Panie,
czy tylko nieliczni będą zbawieni?» On rzekł do nich: «Usiłujcie wejść przez
ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie zdołają.
Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas, stojąc na dworze, zaczniecie
kołatać do drzwi i wołać: „Panie, otwórz nam!”, lecz On wam odpowie: „Nie wiem,
skąd jesteście”. Wtedy zaczniecie mówić: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą,
i na ulicach naszych nauczałeś”. Lecz On rzecze: „Powiadam wam, nie wiem, skąd
jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy, którzy dopuszczacie się niesprawiedliwości!”
Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i
wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych.
Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w
królestwie Bożym. Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi,
którzy będą ostatnimi».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz