WSPOMNIENIE ŚW. FAUSTYNY KOWALSKIEJ, ZAKONNICY
PIERWSZE CZYTANIE (Hi 42, 1-3. 5-6. 12-17)
Hiob odpowiedział Panu: «Wiem, że Ty wszystko możesz, co zamyślasz, potrafisz uczynić. Kto przysłoni plan nierozumnie? O rzeczach wzniosłych mówiłem. To zbyt cudowne. Ja nie rozumiem. Dotąd Cię znałem ze słyszenia, teraz ujrzało Cię moje oko, dlatego odwołuję, co powiedziałem, kajam się w prochu i w popiele». Potem Pan błogosławił Hiobowi, tak że miał czternaście tysięcy owiec, sześć tysięcy wielbłądów, tysiąc jarzm wołów i tysiąc oślic. Miał jeszcze siedmiu synów i trzy córki. Pierwszą nazwał Gołębicą, drugą – Kasją, a trzecią – Rogiem-z-kremem-do-powiek. Nie było w całym kraju kobiet tak pięknych jak córki Hioba. Dał im też ojciec dziedzictwo między braćmi. I żył jeszcze Hiob sto czterdzieści lat, i widział swych synów i wnuków – cztery pokolenia. Umarł Hiob stary i w pełni dni.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 119 (118), 66 i 71. 75
i 91. 125 i 130)
Refren: Okaż swym sługom pogodne oblicze.
Naucz mnie trafnego sądu i
umiejętności,
bo ufam Twoim przykazaniom.
Dobrze to dla mnie, że mnie poniżyłeś,
bym się nauczył Twoich ustaw.
Refren: Okaż swym sługom pogodne oblicze.
Wiem, Panie, że sprawiedliwe są Twoje
wyroki,
że dotknąłeś mnie słusznie.
Wszystko trwa do dzisiaj według Twych
wyroków,
bo wszelkie rzeczy Ci służą.
Refren: Okaż swym sługom pogodne oblicze.
Jestem Twoim sługą, daj, abym
zrozumiał
i poznał Twoje napomnienia.
Poznanie Twoich słów oświeca
i naucza niedoświadczonych.
Refren: Okaż swym sługom pogodne oblicze.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Mt 11, 25)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i
ziemi, że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 10, 17-24)
Wróciło siedemdziesięciu dwóch z
radością, mówiąc: «Panie, przez wzgląd na Twoje imię nawet złe duchy nam się
poddają». Wtedy rzekł do nich: «Widziałem Szatana, który spadł z nieba jak
błyskawica. Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej
potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. Jednakże nie z tego się cieszcie,
że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w
niebie». W tej to chwili rozradował się Jezus w Duchu Świętym i rzekł:
«Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi
i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje
upodobanie. Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn,
tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić». Potem
zwrócił się do samych uczniów i rzekł: «Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy
widzicie. Bo powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy
widzicie, a nie ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz