Do miejsca ciemnego i pełnego jęku
Tam stanąłeś pełen jasności i blasku
Niosąc Dobrą Nowinę duchom tam uwięzionym
Uradował się duch Abrahama
I duch Izaaka się uweselił
Bo skończył się dla nich czas wygnania
A nastał czas radości i wesela.
I otworzyłeś Panie wszystkie kraty,
Wszystkie bramy na oścież.
A dusze zmarłych naszych przodków
Ze szczęściem dążą za Tobą.
Ty ich wiedziesz do bram Raju
Widzę między nimi Dawida
I Noe za Tobą biegnie.
Spieszy Jakub ze swoimi synami
Wszystkie pokolenia za nimi idą.
I Adam z Ewą na końcu
Jako że od nich wszystko się zaczęło.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz