Przez wzgląd na Syjon nie umilknę,
przez wzgląd na Jerozolimę nie spocznę, dopóki jej sprawiedliwość nie błyśnie
jak zorza i zbawienie jej nie zapłonie jak pochodnia. Wówczas narody ujrzą twą
sprawiedliwość i chwałę twoją wszyscy królowie. I nazwą cię nowym imieniem,
które usta Pana określą.
Będziesz prześliczną koroną w rękach
Pana, królewskim diademem w dłoni twego Boga. Nie będą więcej mówić o tobie
«Porzucona», o krainie twej już nie powiedzą «Spustoszona». Raczej cię nazwą
«Moje w niej upodobanie», a krainę twoją – «Poślubiona». Albowiem spodobałaś
się Panu i twoja kraina otrzyma męża. Bo jak młodzieniec poślubia dziewicę, tak
twój Budowniczy ciebie poślubi, i jak oblubieniec weseli się z oblubienicy, tak
Bóg twój tobą się rozraduje.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 96 (95), 1-2a. 2b-3. 7-8.
9 i 10ac)
Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana.
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Śpiewajcie Panu,
sławcie Jego imię.
Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana.
Każdego dnia głoście Jego zbawienie.
Głoście Jego chwałę wśród wszystkich
narodów,
rozgłaszajcie Jego cuda
pośród wszystkich ludów.
Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana.
Oddajcie Panu, rodziny narodów,
oddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego
potęgę.
Oddajcie Panu chwałę należną Jego
imieniu,
przynieście dary i wejdźcie na Jego
dziedzińce.
Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana.
Uwielbiajcie Pana w świętym przybytku,
zadrżyj, ziemio cała, przed Jego
obliczem.
Głoście wśród ludów, że Pan jest królem,
będzie sprawiedliwie sądził ludy.
Refren: Pośród narodów głoście chwałę Pana.
DRUGIE CZYTANIE (1 Kor 12, 4-11)
Bracia: Różne są dary łaski, lecz ten
sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie
działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich. Wszystkim zaś
objawia się Duch dla wspólnego dobra. Jednemu dany jest przez Ducha dar
mądrości słowa, drugiemu umiejętność poznawania według tego samego Ducha,
innemu jeszcze dar wiary w tymże Duchu, innemu łaska uzdrawiania przez tego
samego Ducha, innemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu
rozpoznawanie duchów, innemu dar języków i wreszcie innemu łaska tłumaczenia
języków. Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak
chce.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Tes 2, 14)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Bóg wezwał nas przez Ewangelię, abyśmy
dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 2, 1-11)
W Kanie Galilejskiej odbywało się
wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego
uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa rzekła do Niego: «Nie mają wina». Jezus
Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czy jeszcze nie
nadeszła godzina moja?» Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko,
cokolwiek wam powie».
Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych
przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie
lub trzy miary. Jezus rzekł do sług: «Napełnijcie stągwie wodą». I napełnili je
aż po brzegi. Potem powiedział do nich: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście
staroście weselnemu». Ci więc zanieśli. Gdy zaś starosta weselny skosztował
wody, która stała się winem – a nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy,
którzy czerpali wodę, wiedzieli – przywołał pana młodego i powiedział do niego:
«Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze.
Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory».
Taki to początek znaków uczynił Jezus
w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz