PIERWSZE CZYTANIE (Iz 60, 1-6)
Powstań! Świeć, Jeruzalem, bo przyszło
twe światło i chwała Pańska rozbłyska nad tobą. Bo oto ciemność okrywa ziemię i
gęsty mrok spowija ludy, a ponad tobą jaśnieje Pan, i Jego chwała jawi się nad
tobą. I pójdą narody do twojego światła, królowie do blasku twojego wschodu.
Rzuć okiem dokoła i zobacz: Ci wszyscy zebrani zdążają do ciebie. Twoi synowie
przychodzą z daleka, na rękach niesione są twe córki. Wtedy zobaczysz i
promienieć będziesz, a serce twe zadrży i rozszerzy się, bo do ciebie napłyną
bogactwa zamorskie, zasoby narodów przyjdą ku tobie. Zaleje cię mnogość
wielbłądów – dromadery z Madianu i z Efy. Wszyscy oni przybędą z Saby,
zaofiarują złoto i kadzidło, nucąc radośnie hymny na cześć Pana.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 72, 1b-2. 7-8. 10-11.
12-13)
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Boże, przekaż Twój sąd królowi,
a Twoją sprawiedliwość synowi
królewskiemu.
Aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie
i ubogimi według prawa.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Za dni Jego zakwitnie sprawiedliwość
i wielki pokój, zanim księżyc zgaśnie.
Będzie panował od morza do morza,
od Rzeki aż po krańce ziemi.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Królowie Tarszisz i wysp przyniosą
dary,
królowie Szeby i Saby złożą daninę.
I oddadzą mu pokłon wszyscy królowie,
wszystkie narody będą mu służyły.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
Wyzwoli bowiem biedaka, który Go
wzywa,
i ubogiego, który nie ma opieki.
Zmiłuje się nad biednym i ubogim,
nędzarza ocali od śmierci.
Refren: Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi.
DRUGIE CZYTANIE (Ef 3, 2-3a. 5-6)
Bracia: Słyszeliście przecież o
udzieleniu przez Boga łaski danej mi dla was, że mianowicie przez objawienie
oznajmiona mi została ta tajemnica. Nie była ona oznajmiona synom ludzkim w
poprzednich pokoleniach, tak jak teraz została objawiona przez Ducha świętym
Jego apostołom i prorokom, to znaczy, że poganie już są współdziedzicami i
współczłonkami Ciała, i współuczestnikami obietnicy w Chrystusie Jezusie przez
Ewangelię.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 2, 2b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ujrzeliśmy Jego gwiazdę na Wschodzie i
przybyliśmy oddać pokłon Panu.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 2, 1-12)
Gdy Jezus narodził się w Betlejem w
Judei za panowania króla Heroda, oto mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i
pytali: «Gdzie jest nowo narodzony Król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem Jego
gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać Mu pokłon». Skoro to usłyszał król
Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima. Zebrał więc wszystkich
arcykapłanów i uczonych ludu i wypytywał ich, gdzie ma się narodzić Mesjasz.
Ci mu odpowiedzieli: «W Betlejem
judzkim, bo tak zostało napisane przez Proroka: A ty, Betlejem, ziemio Judy,
nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy, albowiem z ciebie
wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela». Wtedy Herod
przywołał potajemnie mędrców i wywiedział się od nich dokładnie o czas ukazania
się gwiazdy. A kierując ich do Betlejem, rzekł: «Udajcie się tam i wypytajcie
starannie o Dziecię, a gdy Je znajdziecie, donieście mi, abym i ja mógł pójść i
oddać Mu pokłon». Oni zaś wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę.
A oto gwiazda, którą widzieli na
Wschodzie, postępowała przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem,
gdzie było Dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i
zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; padli na twarz i oddali Mu pokłon. A
otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę. A
otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się z
powrotem do swojego kraju.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz