PIERWSZE CZYTANIE (1 Sm 18, 6-9; 19, 1-7)
Gdy Dawid wracał po zabiciu Filistyna,
kobiety ze wszystkich miast wyszły ze śpiewem i tańcami naprzeciw króla Saula,
przy wtórze bębnów, okrzyków i cymbałów. I zaśpiewały kobiety wśród grania i
tańców: «Pobił Saul tysiące, a Dawid dziesiątki tysięcy». A Saul bardzo się
rozgniewał, bo nie podobały mu się te słowa. Mówił: «Dawidowi przyznały
dziesiątki tysięcy, a mnie tylko tysiące. Brak mu jedynie królowania». I od
tego dnia Saul patrzył na Dawida zazdrosnym okiem.
Saul namawiał syna swego, Jonatana, i
wszystkie sługi swoje, by zabili Dawida. Jonatan jednak bardzo upodobał sobie
Dawida. Uprzedził więc Jonatan Dawida, mówiąc: «Ojciec mój, Saul, pragnie cię
zabić. Od rana miej się na baczności; udaj się do jakiejś kryjówki i pozostań w
ukryciu. Tymczasem ja pójdę, by stanąć przy mym ojcu na polu, gdzie ty się
będziesz znajdował. Ja sam porozmawiam o tobie z ojcem. Zobaczę, co będzie, i o
tym cię zawiadomię». Jonatan mówił życzliwie o Dawidzie ze swym ojcem, Saulem;
powiedział mu: «Niechaj nie zgrzeszy król przeciw swojemu słudze, Dawidowi! Nie
zawinił on przeciw tobie, a czyny jego są dla ciebie bardzo pożyteczne. On
przecież swoje życie narażał, on zabił Filistyna, dzięki niemu Pan dał całemu
Izraelowi wielkie zwycięstwo. Patrzyłeś na to i cieszyłeś się. Dlaczego więc
masz zamiar zgrzeszyć przeciw niewinnej krwi, bez przyczyny zabijając Dawida?»
Posłuchał Saul Jonatana i złożył przysięgę: «Na życie Pana, nie będzie zabity!»
Zawołał Jonatan Dawida i powtórzył mu całą rozmowę. Potem zaprowadził Dawida do
Saula i Dawid został u niego jak poprzednio.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 56 (55), 2-3. 9-10.
12-13)
Refren: Bogu zaufam, nie będę się lękał.
Zmiłuj się nade mną, Boże, bo prześladuje
mnie człowiek,
uciska mnie w nieustannej walce.
Wrogowie moi wciąż mnie prześladują,
liczni są ci, którzy ze mną walczą.
Refren: Bogu zaufam, nie będę się lękał.
Ty zapisałeś moje życie tułacze
i przechowałeś łzy moje w swym
bukłaku,
czyż nie są spisane w Twej księdze?
Odstąpią moi wrogowie w dniu, gdy Cię
wezwę,
po tym poznam, że Bóg jest ze mną.
Refren: Bogu zaufam, nie będę się lękał.
W Bogu pokładam nadzieję, nie będę się
lękał,
cóż może uczynić mi człowiek?
Wiążą mnie, Boże, śluby, które Ci
złożyłem,
Tobie oddam ofiary pochwalne.
Refren: Bogu zaufam, nie będę się lękał.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. 2 Tm 1, 10b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, śmierć
zwyciężył, a na życie rzucił światło przez Ewangelię.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
EWANGELIA (Mk 3, 7-12)
Jezus oddalił się ze swymi uczniami w
stronę jeziora. A przyszło za Nim wielkie mnóstwo ludzi z Galilei. Także z
Judei, z Jerozolimy, z Idumei i Zajordania oraz z okolic Tyru i Sydonu szło do
Niego mnóstwo wielkie na wieść o tym, jak wiele działał. Toteż polecił swym
uczniom, żeby łódka była dla Niego stale w pogotowiu ze względu na tłum, aby na
Niego nie napierano. Wielu bowiem uzdrowił i wskutek tego wszyscy, którzy mieli
jakieś choroby, cisnęli się do Niego, aby Go dotknąć. Nawet duchy nieczyste, na
Jego widok, padały przed Nim i wołały: «Ty jesteś Syn Boży». Lecz On surowo im
zabraniał, żeby Go nie ujawniały.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz