PIERWSZE CZYTANIE (Iz
7, 1-9)
Za czasów Achaza, syna Jotama, syna Ozjasza, króla Judy, wyruszył Resin, król Aramu, z Pekachem, synem Remaliasza, królem Izraela, przeciw Jerozolimie, aby z nią toczyć wojnę, ale nie mógł jej zdobyć. I przyniesiono tę wiadomość do domu Dawida: «Aram stanął obozem w Efraimie!» Wówczas zadrżało serce króla i serce ludu jego, jak drżą od wichru drzewa w lesie. Pan zaś rzekł do Izajasza: «Wyjdź naprzeciw Achaza, ty i twój syn, Szear-Jaszub, na koniec kanału Górnej Sadzawki, na drogę Pola Folusznika, i powiedz do niego: Uważaj, bądź spokojny, nie bój się! Niech twoje serce nie słabnie z powodu tych dwóch oto niedopałków dymiących głowni, z powodu zaciekłości Resina, Aramejczyków i syna Remaliasza: dlatego że Aramejczycy, Efraim i syn Remaliasza postanowili twą zgubę, mówiąc: Wtargnijmy do Judei, przeraźmy ją i podbijmy dla siebie, a królem nad nią ustanowimy syna Tabeela! Tak mówi Pan Bóg: Nic z tego – tak się nie stanie! Bo stolicą Aramu jest Damaszek, a głową Damaszku Resin; i stolicą Efraima jest Samaria, a głową Samarii syn Remaliasza; ale jeszcze sześćdziesiąt pięć lat, a Efraim zdruzgotany przestanie być narodem. Jeżeli nie uwierzycie, nie ostoicie się».
PSALM RESPONSORYJNY
(Ps 48 (47), 2-3b. 3c-4. 5-6. 7-8)
Refren: Bóg swoje
miasto umacnia na wieki.
Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały
w mieście Boga naszego.
Święta Jego góra, wspaniałe wzniesienie,
radością jest całej ziemi.
Refren: Bóg swoje
miasto umacnia na wieki.
Góra Syjon, kres północy,
jest miastem wielkiego Króla.
Bóg w zamkach swoich
okazał się obroną.
Refren: Bóg swoje
miasto umacnia na wieki.
Oto połączyli się królowie
i wspólnie natarli.
Zaledwie ujrzeli, zdrętwieli,
zmieszali się i uciekli.
Refren: Bóg swoje
miasto umacnia na wieki.
Chwyciło ich drżenie
jak ból rodzącą kobietę,
jak wiatr ze wschodu,
który okręty z Tarszisz druzgocze.
Refren: Bóg swoje
miasto umacnia na wieki.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Por. Ps 95 (94), 8a. 7d)
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych, lecz słuchajcie
głosu Pańskiego.
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Mt 11,
20-24)
Jezus począł czynić wyrzuty miastom, w których dokonało się
najwięcej Jego cudów, że się nie nawróciły. «Biada tobie, Korozain! Biada
tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się
dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły. Toteż powiadam wam:
Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu niż wam. A ty, Kafarnaum, czy aż do
nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz. Bo gdyby w Sodomie działy
się cuda, które się w tobie dokonały, przetrwałaby aż do dnia dzisiejszego.
Toteż powiadam wam: Ziemi sodomskiej lżej będzie w dzień sądu niż tobie».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz