PIERWSZE CZYTANIE
(Rdz 18, 20-32)
Bóg rzekł do Abrahama: «Głośno się rozlega skarga na Sodomę i Gomorę, bo występki ich mieszkańców są bardzo ciężkie. Chcę więc zstąpić i zobaczyć, czy postępują tak, jak głosi oskarżenie, które do Mnie doszło, czy nie; dowiem się». Wtedy to dwaj mężowie odeszli w stronę Sodomy, a Abraham stał dalej przed Panem. Podszedłszy do Niego, Abraham rzekł: «Czy zamierzasz wygubić sprawiedliwych wespół z bezbożnymi? Może w tym mieście jest pięćdziesięciu sprawiedliwych; czy także zniszczysz to miasto i nie przebaczysz mu przez wzgląd na owych pięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy w nim mieszkają? O, nie dopuść do tego, aby zginęli sprawiedliwi z bezbożnymi, aby stało się sprawiedliwemu to samo, co bezbożnemu! O, nie dopuść do tego! Czyż Ten, który jest sędzią nad całą ziemią, mógłby postąpić niesprawiedliwie?» Pan odpowiedział: «Jeżeli znajdę w Sodomie pięćdziesięciu sprawiedliwych, przebaczę całemu miastu przez wzgląd na nich». Rzekł znowu Abraham: «Pozwól, o Panie, że jeszcze ośmielę się mówić do Ciebie, choć jestem pyłem i prochem. Gdyby wśród tych pięćdziesięciu sprawiedliwych zabrakło pięciu, czy z braku tych pięciu zniszczysz całe miasto?» Pan rzekł: «Nie zniszczę, jeśli znajdę tam czterdziestu pięciu». Abraham znów odezwał się tymi słowami: «A może znalazłoby się tam czterdziestu?» Pan rzekł: «Nie dokonam zniszczenia przez wzgląd na tych czterdziestu». Wtedy Abraham powiedział: «Niech się nie gniewa Pan, jeśli rzeknę: może znalazłoby się tam trzydziestu?» A na to Pan: «Nie dokonam zniszczenia, jeśli znajdę tam trzydziestu». Rzekł Abraham: «Pozwól, o Panie, że ośmielę się zapytać: gdyby znalazło się tam dwudziestu?» Pan odpowiedział: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dwudziestu». Na to Abraham: «Niech mój Pan się nie gniewa, jeśli raz jeszcze zapytam: gdyby znalazło się tam dziesięciu?» Odpowiedział Pan: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dziesięciu».
PSALM RESPONSORYJNY
(Ps 138 (137), 1b-2a. 2b-3. 6-7d. 7e-8
Refren: Pan mnie
wysłuchał, kiedy Go wzywałem.
Będę Cię sławił, Panie, z całego serca,
bo usłyszałeś słowa ust moich.
Będę śpiewał Ci psalm wobec aniołów,
pokłon Ci oddam w Twoim świętym przybytku.
Refren: Pan mnie
wysłuchał, kiedy Go wzywałem.
I będę sławił Twe imię za łaskę i wierność Twoją,
bo ponad wszystko wywyższyłeś Twe imię i obietnicę.
Wysłuchałeś mnie, kiedy Cię wzywałem,
pomnożyłeś moc mojej duszy.
Refren: Pan mnie
wysłuchał, kiedy Go wzywałem.
Zaprawdę, Pan jest wzniosły, patrzy łaskawie na pokornego,
pyszałka zaś dostrzega z daleka.
Gdy chodzę wśród utrapienia, Ty podtrzymujesz me życie,
wyciągasz swoją rękę przeciw gniewowi mych wrogów.
Refren: Pan mnie
wysłuchał, kiedy Go wzywałem.
Wybawia mnie Twoja prawica.
Pan za mnie wszystkiego dokona.
Panie, Twa łaska trwa na wieki,
nie porzucaj dzieła rąk swoich.
Refren: Pan mnie
wysłuchał, kiedy Go wzywałem.
DRUGIE CZYTANIE (Kol
2, 12-14)
Bracia: Z Chrystusem pogrzebani jesteście w chrzcie, w
którym też razem zostaliście wskrzeszeni przez wiarę w moc Boga, który Go
wskrzesił. I was, umarłych na skutek występków i «nieobrzezania» waszego
grzesznego ciała, razem z Nim przywrócił do życia. Darował nam wszystkie
występki, skreślił zapis dłużny, przygniatający nas nakazami. To właśnie, co
było naszym przeciwnikiem, usunął z drogi, przygwoździwszy do krzyża.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Por. Rz 8, 15bc)
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
Otrzymaliście Ducha przybrania za synów, w którym wołamy:
«Abba, Ojcze».
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 11,
1-13)
Jezus, przebywając w jakimś miejscu, modlił się, a kiedy
skończył, rzekł jeden z uczniów do Niego: «Panie, naucz nas modlić się, tak jak
i Jan nauczył swoich uczniów». A On rzekł do nich: «Kiedy będziecie się modlić,
mówcie: Ojcze, niech się święci Twoje imię; niech przyjdzie Twoje królestwo!
Naszego chleba powszedniego dawaj nam na każdy dzień i przebacz nam nasze
grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto przeciw nam zawini; i nie dopuść,
byśmy ulegli pokusie». Dalej mówił do nich: «Ktoś z was, mając przyjaciela,
pójdzie do niego o północy i powie mu: „Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby, bo
mój przyjaciel przybył do mnie z drogi, a nie mam co mu podać”. Lecz tamten
odpowie z wewnątrz: „Nie naprzykrzaj mi się! Drzwi są już zamknięte i moje
dzieci są ze mną w łóżku. Nie mogę wstać i dać tobie”. Powiadam wam: Chociażby
nie wstał i nie dał z tego powodu, że jest jego przyjacielem, to z powodu jego
natręctwa wstanie i da mu, ile potrzebuje. I Ja wam powiadam: Proście, a będzie
wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a zostanie wam otworzone. Każdy
bowiem, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu zostanie
otworzone. Jeżeli któregoś z was, ojców, syn poprosi o chleb, czy poda mu
kamień? Albo o rybę, czy zamiast ryby poda mu węża? Lub też gdy prosi o jajko,
czy poda mu skorpiona? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre
dary swoim dzieciom, to o ileż bardziej Ojciec z nieba udzieli Ducha Świętego
tym, którzy Go proszą».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz