PIERWSZE CZYTANIE
(PnP 8, 6-7)
Połóż mnie jak pieczęć na twoim sercu, jak pieczęć na twoim ramieniu, bo jak śmierć potężna jest miłość, a zazdrość jej nieprzejednana jak Szeol, żar jej to żar ognia, uderzenie boskiego gromu. Wody wielkie nie zdołają ugasić miłości, nie zatopią jej rzeki. Jeśliby kto oddał za miłość całe bogactwo swego domu, z pewnością nim pogardzą.
PSALM RESPONSORYJNY
(Ps 63, 2. 3-4. 5-6. 8-9)
Refren: Ciebie, mój
Boże, pragnie moja dusza.
Boże mój, Boże, szukam Ciebie
i pragnie Ciebie moja dusza.
Ciało moje tęskni za Tobą
jak zeschła ziemia łaknąca wody.
Refren: Ciebie, mój
Boże, pragnie moja dusza.
Oto wpatruję się w Ciebie w świątyni,
by ujrzeć Twą potęgę i chwałę.
Twoja łaska jest cenniejsza od życia,
więc sławić Cię będą moje wargi.
Refren: Ciebie, mój
Boże, pragnie moja dusza.
Będę Cię wielbił przez całe me życie
i wzniosę ręce w imię Twoje.
Moja dusza syci się obficie,
a usta Cię wielbią radosnymi wargami.
Refren: Ciebie, mój
Boże, pragnie moja dusza.
Bo stałeś się dla mnie pomocą
i w cieniu Twych skrzydeł wołam radośnie:
Do Ciebie lgnie moja dusza,
prawica Twoja mnie wspiera.
Refren: Ciebie, mój
Boże, pragnie moja dusza.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Por. J 20, 11)
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
Maryjo, Ty powiedz, coś w drodze widziała? Jam
Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.
Żywego już Pana widziałam, grób pusty i świadków anielskich,
i odzież, i chusty.
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 20, 1.
11-18)
Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze
było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od
grobu. Stała ona przed grobem, płacząc. A kiedy tak płakała, nachyliła się do
grobu i ujrzała dwóch aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało
Jezusa – jednego w miejscu głowy, drugiego w miejscu nóg. I rzekli do niej:
«Niewiasto, czemu płaczesz?». Odpowiedziała im: «Zabrano Pana mego i nie wiem,
gdzie Go położono». Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego
Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus. Rzekł do niej Jezus: «Niewiasto, czemu
płaczesz? Kogo szukasz?». Ona zaś, sądząc, że to jest ogrodnik, powiedziała do
Niego: «Panie, jeśli ty Go przeniosłeś, powiedz mi, gdzie Go położyłeś, a ja Go
zabiorę». Jezus rzekł do niej: «Mario!». A ona, obróciwszy się, powiedziała do
Niego po hebrajsku: «Rabbuni», to znaczy: Mój Nauczycielu! Rzekł do niej Jezus:
«Nie zatrzymuj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem do Ojca. Natomiast udaj się
do moich braci i powiedz im: „Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego oraz do Boga
mego i Boga waszego”».
Poszła Maria Magdalena, oznajmiając uczniom: «Widziałam
Pana» i co jej powiedział.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz