PIERWSZE CZYTANIE (Hi
42, 1-3. 5-6. 12-17)
Hiob odpowiedział Panu: «Wiem, że Ty wszystko możesz, co zamyślasz, potrafisz uczynić. Kto przysłoni plan nierozumnie? O rzeczach wzniosłych mówiłem. To zbyt cudowne. Ja nie rozumiem. Dotąd Cię znałem ze słyszenia, teraz ujrzało Cię moje oko, dlatego odwołuję, co powiedziałem, kajam się w prochu i w popiele». Potem Pan błogosławił Hiobowi, tak że miał czternaście tysięcy owiec, sześć tysięcy wielbłądów, tysiąc jarzm wołów i tysiąc oślic. Miał jeszcze siedmiu synów i trzy córki. Pierwszą nazwał Gołębicą, drugą – Kasją, a trzecią – Rogiem-z-kremem-do-powiek. Nie było w całym kraju kobiet tak pięknych jak córki Hioba. Dał im też ojciec dziedzictwo między braćmi. I żył jeszcze Hiob sto czterdzieści lat, i widział swych synów i wnuków – cztery pokolenia. Umarł Hiob stary i w pełni dni.
PSALM RESPONSORYJNY
(Ps 119 (118), 66 i 71. 75 i 91. 125 i 130)
Refren: Okaż swym
sługom pogodne oblicze.
Naucz mnie trafnego sądu i umiejętności,
bo ufam Twoim przykazaniom.
Dobrze to dla mnie, że mnie poniżyłeś,
bym się nauczył Twoich ustaw.
Refren: Okaż swym
sługom pogodne oblicze.
Wiem, Panie, że sprawiedliwe są Twoje wyroki,
że dotknąłeś mnie słusznie.
Wszystko trwa do dzisiaj według Twych wyroków,
bo wszelkie rzeczy Ci służą.
Refren: Okaż swym sługom
pogodne oblicze.
Jestem Twoim sługą, daj, abym zrozumiał
i poznał Twoje napomnienia.
Poznanie Twoich słów oświeca
i naucza niedoświadczonych.
Refren: Okaż swym
sługom pogodne oblicze.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Por. Mt 11, 25)
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że tajemnice królestwa
objawiłeś prostaczkom.
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 10,
17-24)
Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością, mówiąc: «Panie,
przez wzgląd na Twoje imię nawet złe duchy nam się poddają». Wtedy rzekł do
nich: «Widziałem Szatana, który spadł z nieba jak błyskawica. Oto dałem wam
władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic
wam nie zaszkodzi. Jednakże nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają,
lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie». W tej to chwili
rozradował się Jezus w Duchu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie
nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś
je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Ojciec mój
przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim
jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić». Potem zwrócił się do
samych uczniów i rzekł: «Szczęśliwe oczy, które widzą to, co wy widzicie. Bo
powiadam wam: Wielu proroków i królów pragnęło ujrzeć to, co wy widzicie, a nie
ujrzeli, i usłyszeć, co słyszycie, a nie usłyszeli».e ułowiliśmy. Lecz na Twoje
słowo zarzucę sieci». Skoro to uczynili, zagarnęli tak wielkie mnóstwo ryb, że
sieci ich zaczynały się rwać. Skinęli więc na współtowarzyszy w drugiej łodzi,
żeby im przyszli z pomocą. Ci podpłynęli; i napełnili obie łodzie, tak że się
prawie zanurzały. Widząc to, Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł:
«Wyjdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiekiem grzesznym». I jego bowiem, i
wszystkich jego towarzyszy w zdumienie wprawił połów ryb, jakiego dokonali; jak
również Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli wspólnikami Szymona. A
Jezus rzekł do Szymona: «Nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił». I
wciągnąwszy łodzie na ląd, zostawili wszystko i poszli za Nim.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz