PIERWSZE CZYTANIE (Ef
6, 1-9)
Dzieci, bądźcie posłuszne w Panu waszym rodzicom, bo to jest sprawiedliwe. «Czcij ojca twego i matkę – jest to pierwsze przykazanie z obietnicą – aby ci było dobrze i abyś długo żył na ziemi». A wy, ojcowie, nie pobudzajcie do gniewu waszych dzieci, lecz wychowujcie je w karności, napominając, jak chce Pan. Niewolnicy, ze czcią i bojaźnią, w prostocie serca bądźcie posłuszni waszym doczesnym panom jak Chrystusowi, nie służąc tylko dla oka, by ludziom się podobać, lecz jako niewolnicy Chrystusa, którzy z duszy pełnią wolę Bożą. Z ochotą służcie, jak gdybyście służyli Panu, a nie ludziom, świadomi tego, że każdy, jeśli uczyni coś dobrego, otrzyma to z powrotem od Pana – czy to niewolnik, czy wolny. A wy, panowie, tak samo wobec nich postępujcie: zaniechajcie groźby, świadomi tego, że w niebie jest Pan zarówno ich, jak wasz, a u Niego nie ma względu na osoby.
PSALM RESPONSORYJNY
(Ps 145 (144), 10-11. 12-13. 14 i 17)
Refren: Pan
sprawiedliwy na wszystkich swych drogach.
Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła
i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa
i niech głoszą Twoją potęgę.
Refren: Pan
sprawiedliwy na wszystkich swych drogach.
Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę
i wspaniałość chwały Twojego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków,
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.
Refren: Pan
sprawiedliwy na wszystkich swych drogach.
Pan podtrzymuje wszystkich, którzy upadają,
i podnosi wszystkich zgnębionych.
Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach
i łaskawy we wszystkich swoich dziełach.
Refren: Pan
sprawiedliwy na wszystkich swych drogach.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Por. 2 Tes 2, 14)
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
Bóg wezwał nas przez Ewangelię, abyśmy dostąpili chwały Pana
naszego, Jezusa Chrystusa.
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 13,
22-30)
Jezus przemierzał miasta i wsie, nauczając i odbywając swą
podróż do Jerozolimy. Raz ktoś Go zapytał: «Panie, czy tylko nieliczni będą
zbawieni?» On rzekł do nich: «Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu,
powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie zdołają. Skoro Pan domu wstanie i
drzwi zamknie, wówczas, stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać:
„Panie, otwórz nam!”, lecz On wam odpowie: „Nie wiem, skąd jesteście”. Wtedy
zaczniecie mówić: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą, i na ulicach naszych
nauczałeś”. Lecz On rzecze: „Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie
ode Mnie wszyscy, którzy dopuszczacie się niesprawiedliwości!” Tam będzie płacz
i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich
proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze
wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym. Tak
oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz