PIERWSZE CZYTANIE (2
Krl 5, 14-17)
Wódz syryjski Naaman, który był trędowaty, zanurzył się siedem razy w Jordanie, według słowa męża Bożego, a ciało jego na powrót stało się jak ciało małego chłopca i został oczyszczony. Wtedy wrócił do męża Bożego z całym orszakiem, wszedł i stanął przed nim, mówiąc: «Oto przekonałem się, że na całej ziemi nie ma Boga poza Izraelem! A teraz zechciej przyjąć dar od twego sługi!» On zaś odpowiedział: «Na życie Pana, przed którego obliczem stoję – nie wezmę!» Tamten nalegał na niego, aby przyjął, lecz on odmówił. Wtedy Naaman rzekł: «Jeśli już nie chcesz, to niech dadzą twemu słudze tyle ziemi, ile para mułów unieść może, ponieważ odtąd twój sługa nie będzie składał ofiary całopalnej ani ofiary krwawej innym bogom, jak tylko Panu».
PSALM RESPONSORYJNY (Ps
98 (97), 1bcde. 2-3b. 3c-4)
Refren: Pan Bóg
okazał ludom swe zbawienie.
Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *
i święte ramię Jego.
Refren: Pan Bóg
okazał ludom swe zbawienie.
Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
dla domu Izraela.
Refren: Pan Bóg
okazał ludom swe zbawienie.
Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.
Refren: Pan Bóg okazał
ludom swe zbawienie.
DRUGIE CZYTANIE (2 Tm
2, 8-13)
Najmilszy: Pamiętaj na Jezusa Chrystusa, potomka Dawida. On
według Ewangelii mojej powstał z martwych. Dla niej znoszę niedolę aż do więzów
jak złoczyńca; ale słowo Boże nie uległo spętaniu. Dlatego znoszę wszystko
przez wzgląd na wybranych, aby i oni dostąpili zbawienia w Chrystusie Jezusie,
wraz z wieczną chwałą. Nauka to godna wiary: Jeżeli bowiem z Nim
współumarliśmy, z Nim także żyć będziemy. Jeśli trwamy w cierpliwości, z Nim
też królować będziemy. Jeśli się będziemy Go zapierali, to i On nas się zaprze.
Jeśli my odmawiamy wierności, On wiary dochowuje, bo nie może się zaprzeć
siebie samego.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Por. 1 Tes 5, 18)
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
Za wszystko dziękujcie Bogu, taka jest bowiem wola Boża względem
was w Jezusie Chrystusie.
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 17,
11-19)
Zdarzyło się, że Jezus, zmierzając do Jeruzalem, przechodził
przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw
Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali:
«Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!» Na ten widok rzekł do nich: «Idźcie,
pokażcie się kapłanom!» A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich,
widząc, że jest uzdrowiony, wrócił, chwaląc Boga donośnym głosem, padł na twarz
u Jego nóg i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: «Czyż nie
dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Czy się nie znalazł
nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec?» Do niego zaś
rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz