PIERWSZE CZYTANIE
(Syr 35, 12-14. 16-18)
Pan jest sędzią, który nie ma względu na osoby. Nie będzie miał On względu na osobę przeciw biednemu, owszem, wysłucha prośby pokrzywdzonego. Nie zlekceważy błagania sieroty ani wdowy, kiedy się skarży. Kto służy Bogu, z upodobaniem zostanie przyjęty, a błaganie jego dosięgnie obłoków. Modlitwa pokornego przeniknie obłoki i nie dozna pociechy, zanim nie osiągnie celu. Nie odstąpi, aż wejrzy Najwyższy i ujmie się za sprawiedliwymi, i wyda słuszny wyrok.
PSALM RESPONSORYJNY
(Ps 34 (33), 2-3. 17-18. 19 i 23)
Refren: Biedak
zawołał i Pan go wysłuchał.
Będę błogosławił Pana po wieczne czasy,
Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.
Dusza moja chlubi się Panem,
niech słyszą to pokorni i niech się weselą.
Refren: Biedak
zawołał i Pan go wysłuchał.
Pan zwraca swe oblicze przeciw zło czyniącym,
by pamięć o nich wymazać z ziemi.
Pan słyszy wołających o pomoc
i ratuje ich od wszelkiej udręki.
Refren: Biedak
zawołał i Pan go wysłuchał.
Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu,
ocala upadłych na duchu.
Pan odkupi dusze sług swoich,
nie zazna kary, kto się do Niego ucieka.
Refren: Biedak
zawołał i Pan go wysłuchał.
DRUGIE CZYTANIE (2 Tm
4, 6-9. 16-18)
Najdroższy: Krew moja już ma być wylana na ofiarę, a chwila
mojej rozłąki nadeszła. W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary
ustrzegłem. Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w
owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkim,
którzy umiłowali pojawienie się Jego. Pośpiesz się, by przybyć do mnie szybko.
W pierwszej mojej obronie nikt przy mnie nie stanął, ale wszyscy mnie opuścili:
niech im to nie będzie policzone! Natomiast Pan stanął przy mnie i wzmocnił
mnie, aby się przeze mnie dopełniło głoszenie Ewangelii i aby wszystkie narody
je posłyszały; wyrwany też zostałem z paszczy lwa. Wybawi mnie Pan od
wszelkiego złego czynu i ocali mnie, przyjmując do swego królestwa
niebieskiego; Jemu chwała na wieki wieków. Amen.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Por. 2 Kor 5, 19)
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
W Chrystusie Bóg pojednał świat z sobą, nam zaś przekazał
słowo jednania.
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 18,
9-14)
Jezus opowiedział niektórym, co dufni byli w siebie, że są
sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść:«Dwóch ludzi przyszło do
świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz, a drugi celnik. Faryzeusz stanął i
tak w duszy się modlił: „Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie:
zdziercy, niesprawiedliwi, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. Zachowuję post
dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam”. A celnik
stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi,
mówiąc: „Boże, miej litość dla mnie, grzesznika!” Powiadam wam: Ten odszedł do
domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie
poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz