UROCZYSTOŚĆ ŚW. JÓZEFA OBLUBIEŃCA NMP
PIERWSZE CZYTANIE (2 Sm 7, 4-5a. 12-14a. 16)
Pan skierował do Natana następujące słowa: «Idź i powiedz mojemu słudze, Dawidowi: To mówi Pan: „Kiedy wypełnią się twoje dni i spoczniesz obok swych przodków, wtedy wzbudzę po tobie potomka twojego, który wyjdzie z twoich wnętrzności, i utwierdzę jego królestwo. On zbuduje dom imieniu memu, a Ja utwierdzę tron jego królestwa na wieki. Ja będę mu ojcem, a on będzie Mi synem. Przede Mną dom twój i twoje królestwo będzie trwać na wieki. Twój tron będzie utwierdzony na wieki”».
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 89, 2-3. 4-5. 27 i 29)
Refren: Jego potomstwo będzie trwało wiecznie.
O łaskach Pana będę śpiewał na wieki, Twą
wierność będę głosił moimi ustami
przez wszystkie pokolenia.
Albowiem powiedziałeś: «Na wieki
ugruntowana jest łaska»,
utrwaliłeś swą wierność w niebiosach.
Refren: Jego potomstwo będzie trwało wiecznie.
«Zawarłem przymierze z moim wybrańcem,
przysiągłem mojemu słudze, Dawidowi:
Twoje potomstwo utrwalę na wieki
i tron twój umocnię na wszystkie
pokolenia».
Refren: Jego potomstwo będzie trwało wiecznie.
«On będzie wołał do Mnie: „Ty jesteś
moim Ojcem,
moim Bogiem, Opoką mojego zbawienia”.
Na wieki zachowam dla niego łaskę
i trwałe z nim będzie moje
przymierze».
Refren: Jego potomstwo będzie trwało wiecznie.
DRUGIE CZYTANIE (Rz 4, 13. 16-18. 22)
Bracia: Nie od wypełniania Prawa
została uzależniona obietnica dana Abrahamowi i jego potomstwu, że będzie
dziedzicem świata, ale od sprawiedliwości uzyskanej przez wiarę. Dlatego
dziedzictwo przypada dzięki wierze, aby było z łaski i aby w ten sposób
obietnica pozostała niewzruszona dla całego potomstwa, nie tylko dla potomstwa
opierającego się na Prawie, ale i dla tego, które żyje dzięki wierze Abrahama.
On to jest ojcem nas wszystkich – jak jest napisane: «Uczyniłem cię ojcem wielu
narodów» – przed obliczem Boga. Jemu on uwierzył jako Temu, który ożywia
umarłych i powołuje do istnienia to, co nie istnieje. On to wbrew nadziei
uwierzył nadziei, że stanie się «ojcem wielu narodów» zgodnie z tym, co było
powiedziane: «Takie będzie twoje potomstwo». Dlatego też policzono mu to za
sprawiedliwość.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Ps 84 (83), 5)
Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.
Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu
Twoim, Panie, nieustannie wielbiąc Ciebie.
Aklamacja: Chwała Tobie, Królu wieków.
EWANGELIA (Mt 1, 16. 18-21. 24a)
Jakub był ojcem Józefa, męża Maryi, z
której narodził się Jezus, zwany Chrystusem. Z narodzeniem Jezusa Chrystusa
było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali
razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który
był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie,
zamierzał oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał
mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie
Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło.
Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego
grzechów». Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz