PIERWSZE CZYTANIE (Dz 5, 17-26)
Arcykapłan i wszyscy jego zwolennicy, należący do stronnictwa saduceuszów, pełni zawiści, zatrzymali apostołów i wtrącili ich do publicznego więzienia. Ale w nocy anioł Pański otworzył bramy więzienia i wyprowadziwszy ich, powiedział: «Idźcie i głoście w świątyni ludowi wszystkie słowa o tym życiu!». Usłuchawszy tego, weszli o świcie do świątyni i nauczali. Tymczasem arcykapłan i jego stronnicy zwołali Sanhedryn i całą starszyznę synów Izraela. Posłali do więzienia, aby ich przyprowadzono. Lecz kiedy słudzy przyszli, nie znaleźli ich w więzieniu. Powrócili więc i oznajmili: «Znaleźliśmy więzienie bardzo starannie zamknięte i strażników stojących przed drzwiami. Po otwarciu jednak nie znaleźliśmy wewnątrz nikogo». Kiedy dowódca straży świątynnej i arcykapłani usłyszeli te słowa, nie mogli pojąć, co się z tamtymi stało. Wtem nadszedł ktoś i oznajmił im: «Ci ludzie, których wtrąciliście do więzienia, znajdują się w świątyni i nauczają lud». Wtedy dowódca straży poszedł ze sługami i przyprowadził ich, ale bez użycia siły, bo obawiali się ludu, by ich samych nie ukamienował.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 34, 2-3. 4-5. 6-7.
8-9)
Refren: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał.
Będę błogosławił Pana po wieczne
czasy,
Jego chwała będzie zawsze na moich
ustach.
Dusza moja chlubi się Panem,
niech słyszą to pokorni i niech się
weselą.
Refren: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał.
Wysławiajcie razem ze mną Pana,
wspólnie wywyższajmy Jego imię.
Szukałem pomocy u Pana, a On mnie
wysłuchał
i wyzwolił od wszelkiej trwogi.
Refren: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał.
Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się
radością,
oblicza wasze nie zapłoną wstydem.
Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał,
i uwolnił od wszelkiego ucisku.
Refren: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał.
Anioł Pański otacza szańcem
bogobojnych,
aby ich ocalić.
Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest
dobry,
szczęśliwy człowiek, który znajduje w
Nim ucieczkę.
Refren: Biedak zawołał i Pan go wysłuchał.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. J 3, 16)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego
Syna Jednorodzonego; każdy, kto w Niego wierzy, ma życie wieczne.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
EWANGELIA (J 3, 16-21)
Jezus powiedział do Nikodema: «Tak Bóg
umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego
wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna
na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego
zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już
został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. A sąd
polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali
ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto źle czyni,
nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby jego uczynki nie zostały
ujawnione. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się
okazało, że jego uczynki zostały dokonane w Bogu».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz