PIERWSZE CZYTANIE (Dz 9, 26-31)
Kiedy Szaweł przybył do Jeruzalem, próbował przyłączyć się do uczniów, lecz wszyscy bali się go, nie wierząc, że jest uczniem. Dopiero Barnaba przygarnął go i zaprowadził do apostołów, i opowiedział im, jak w drodze Szaweł ujrzał Pana, który przemówił do niego, i z jaką siłą przekonania przemawiał w Damaszku w imię Jezusa. Dzięki temu przebywał z nimi w Jerozolimie, z siłą przekonania przemawiając w imię Pana. Przemawiał też i rozprawiał z hellenistami, którzy usiłowali go zgładzić. Bracia jednak dowiedziawszy się o tym, odprowadzili go do Cezarei i wysłali do Tarsu. A Kościół cieszył się pokojem w całej Judei, Galilei i Samarii. Rozwijał się i żył bogobojnie, i obfitował w pociechę Ducha Świętego.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 22, 26b-27. 28 i 30ab.
30c-32)
Refren: Będę Cię chwalił w wielkim
zgromadzeniu.
Wypełnię moje śluby wobec czcicieli
Boga.
Ubodzy będą jedli i zostaną nasyceni,
będą chwalić Pana ci, którzy Go
szukają:
«Serca wasze niech żyją na wieki».
Refren: Będę Cię chwalił w wielkim
zgromadzeniu.
Przypomną sobie i wrócą do Pana
wszystkie krańce ziemi,
oddadzą Mu pokłon wszystkie szczepy
pogańskie.
Jemu się pokłonią wszyscy, śpiący w
ziemi,
przed Nim zegną się wszyscy, którzy
staną się prochem.
Refren: Będę Cię chwalił w wielkim
zgromadzeniu.
Moja dusza będzie żyła dla Niego, potomstwo
moje Jemu będzie służyć,
przyszłym pokoleniom o Panu opowie.
I sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi,
który się narodzi:
«Pan to uczynił».
Refren: Będę Cię chwalił w wielkim zgromadzeniu.
DRUGIE CZYTANIE (1 J 3, 18-24)
Dzieci, nie miłujmy słowem i językiem,
ale czynem i prawdą. Po tym poznamy, że jesteśmy z prawdy, i uspokoimy przed
Nim nasze serca. A jeśli nasze serce oskarża nas, to przecież Bóg jest większy
niż nasze serca i zna wszystko. Umiłowani, jeśli serce nas nie oskarża, to mamy
ufność w Bogu, a o co prosić będziemy, otrzymamy od Niego, ponieważ zachowujemy
Jego przykazania i czynimy to, co się Jemu podoba. Przykazanie zaś Jego jest
takie, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie
tak, jak nam nakazał. Kto wypełnia Jego przykazania, trwa w Bogu, a Bóg w nim;
a to, że trwa On w nas, poznajemy po Duchu, którego nam dał.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (J 15, 4a. 5b)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwać
będę. Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 15, 1-8)
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Ja
jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który go uprawia.
Każdą latorośl, która nie przynosi we Mnie owocu, odcina, a każdą, która
przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści
dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Trwajcie we Mnie, a Ja w was będę
trwać. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie – jeśli nie
trwa w winnym krzewie – tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie. Ja
jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten
przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto nie
trwa we Mnie, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. Potem ją
zbierają i wrzucają w ogień, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa
moje w was, to proście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój
przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi
uczniami».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz