25 kwietnia 2024

ŚWIĘTO ŚW. MARKA, EWANGELISTY

PIERWSZE CZYTANIE (1 P 5, 5b-14)

Najmilsi: Wszyscy wobec siebie wzajemnie przyobleczcie się w pokorę, Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje. Upokórzcie się więc pod mocną ręką Boga, aby was wywyższył w stosownej chwili. Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was. Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, jak lew ryczący krąży, szukając, kogo pożreć. Mocni w wierze przeciwstawcie się jemu. Wiecie, że te same cierpienia znoszą wasi bracia na świecie. A Bóg wszelkiej łaski, Ten, który was powołał do wiecznej swojej chwały w Chrystusie, gdy trochę pocierpicie, sam was udoskonali, utwierdzi, umocni i ugruntuje. Jemu chwała i moc na wieki wieków! Amen. Krótko, jak mi się wydaje, wam napisałem przy pomocy Sylwana, wiernego brata, napominając i stwierdzając, że taka jest prawdziwa łaska Boża, w której trwacie. Pozdrawia was ta, która jest w Babilonie, razem z wami wybrana, oraz Marek, mój syn. Pozdrówcie się wzajemnym pocałunkiem miłości! Pokój wam wszystkim, którzy trwacie w Chrystusie.

PSALM RESPONSORYJNY (Ps 89 (88), 2-3. 6-7. 16-17)

Refren: Na wieki będę sławił łaski Pana.

O łaskach Pana będę śpiewał na wieki, Twą wierność będę głosił moimi ustami

przez wszystkie pokolenia.

Albowiem powiedziałeś: «Na wieki ugruntowana jest łaska»,

utrwaliłeś swą wierność w niebiosach.

Refren: Na wieki będę sławił łaski Pana.

Niebiosa wysławiają cuda Twoje, Panie,

a zgromadzenie świętych wierność Twoją.

Bo któż na obłokach będzie równy Panu,

kto z synów Bożych będzie do Niego podobny.

Refren: Na wieki będę sławił łaski Pana.

Błogosławiony lud, który umie się cieszyć

i chodzi, Panie, w blasku Twojej obecności.

Cieszą się zawsze Twym imieniem,

Twoja sprawiedliwość ich wywyższa.

Refren: Na wieki będę sławił łaski Pana.

 

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (1 Kor 1, 23a. 24b)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

My głosimy Chrystusa ukrzyżowanego, który jest mocą i mądrością Bożą.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

EWANGELIA (Mk 16, 15-20)

Jezus, ukazawszy się Jedenastu, powiedział do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Te zaś znaki towarzyszyć będą tym, którzy uwierzą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, a ci odzyskają zdrowie». Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami, które jej towarzyszyły.