PIERWSZE CZYTANIE (Dn
3, 14-20. 91-92. 95)
Król Nabuchodonozor powiedział: «Czy jest prawdą, Szadraku,
Meszaku i Abed-Nego, że nie czcicie mojego boga ani nie oddajecie pokłonu
złotemu posągowi, który wzniosłem? Czy teraz jesteście gotowi – w chwili gdy
usłyszycie dźwięk rogu, fletu, lutni, harfy, psalterium, dud i wszelkiego
rodzaju instrumentów muzycznych – upaść na twarz i oddać pokłon posągowi, który
uczyniłem? Jeżeli nie oddacie pokłonu, zostaniecie natychmiast wrzuceni do
rozpalonego pieca. Który zaś bóg mógłby was wyrwać z moich rąk?»
Szadrak, Meszak i Abed-Nego odpowiedzieli, zwracając się do króla Nabuchodonozora: «Nie musimy tobie, królu, odpowiadać w tej sprawie. Jeżeli nasz Bóg, któremu służymy, zechce nas wybawić z rozpalonego pieca, może nas wyratować z twej ręki, królu! Jeśli zaś nie, wiedz, królu, że nie będziemy czcić twego boga ani oddawać pokłonu złotemu posągowi, który wzniosłeś». Na to wpadł Nabuchodonozor w gniew, a wyraz jego twarzy zmienił się w stosunku do Szadraka, Meszaka i Abed-Nega. Wydał rozkaz, by rozpalono piec siedem razy bardziej, niż było trzeba. Mężom zaś najsilniejszym spośród swego wojska polecił związać Szadraka, Meszaka i Abed-Nega i wrzucić ich do rozpalonego pieca. Król Nabuchodonozor popadł w zdumienie i nagle powstał. Zwrócił się do swych doradców, mówiąc: «Czyż nie wrzuciliśmy trzech związanych mężów do ognia?» Oni zaś odpowiedzieli królowi: «Oczywiście, królu». On zaś w odpowiedzi rzekł: «Lecz widzę czterech mężów rozwiązanych, przechadzających się pośród ognia, i nie dzieje się im nic złego; czwarty wyglądem przypomina anioła Bożego». Nabuchodonozor powiedział na to: «Niech będzie błogosławiony Bóg Szadraka, Meszaka i Abed-Nega, który posłał swego anioła, by uratować swoje sługi. W Nim pokładali ufność i przekroczyli nakaz królewski, oddając swe ciała, aby nie oddawać czci ani pokłonu innemu bogu poza Nim».
PSALM RESPONSORYJNY
(Dn 3, 52. 53-54. 55-56)
Refren: Chwalebny
jesteś, wiekuisty Boże.
Błogosławiony jesteś, Panie, Boże naszych ojców,
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławione jest imię Twoje, pełne chwały i świętości,
chwalebne i wywyższone na wieki.
Refren: Chwalebny
jesteś, wiekuisty Boże.
Błogosławiony jesteś w przybytku Twojej świętej chwały,
uwielbiony i przesławny na wieki.
Błogosławiony jesteś na tronie swojego królestwa,
uwielbiony i przesławny na wieki.
Refren: Chwalebny
jesteś, wiekuisty Boże.
Błogosławiony jesteś Ty, co spoglądasz w otchłanie, który
zasiadasz na Cherubach,
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Błogosławiony jesteś na sklepieniu nieba,
pełen chwały i wywyższony na wieki.
Refren: Chwalebny
jesteś, wiekuisty Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Por. Łk 8, 15)
Aklamacja: Chwała
Tobie, Słowo Boże.
Błogosławieni, którzy w sercu dobrym i szlachetnym
zatrzymują słowo Boże i wydają owoc dzięki swojej wytrwałości.
Aklamacja: Chwała
Tobie, Słowo Boże.
EWANGELIA (J 8,
31-42)
Jezus powiedział do Żydów, którzy Mu uwierzyli: «Jeżeli
trwacie w nauce mojej, jesteście prawdziwie moimi uczniami i poznacie prawdę, a
prawda was wyzwoli». Odpowiedzieli Mu: «Jesteśmy potomstwem Abrahama i nigdy
nie byliśmy poddani w niczyją niewolę. Jakże Ty możesz mówić: „Wolni
będziecie?”» Odpowiedział im Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Każdy,
kto popełnia grzech, jest niewolnikiem grzechu. A niewolnik nie pozostaje w domu
na zawsze, lecz Syn pozostaje na zawsze. Jeżeli więc Syn was wyzwoli, wówczas
będziecie rzeczywiście wolni. Wiem, że jesteście potomstwem Abrahama, ale wy
usiłujecie Mnie zabić, bo nie ma w was miejsca dla mojej nauki. Co Ja widziałem
u mego Ojca, to głoszę; wy czynicie to, co usłyszeliście od waszego ojca». W
odpowiedzi rzekli do niego: «Ojcem naszym jest Abraham».
Rzekł do nich Jezus: «Gdybyście byli dziećmi Abrahama, to
dokonywalibyście czynów Abrahama. Teraz usiłujecie Mnie zabić, człowieka, który
wam powiedział prawdę usłyszaną u Boga. Tego Abraham nie czynił. Wy dokonujecie
czynów ojca waszego». Rzekli do Niego: «My nie urodziliśmy się z nierządu,
jednego mamy Ojca – Boga». Rzekł do nich Jezus: «Gdyby Bóg był waszym Ojcem, to
i Mnie byście miłowali. Ja bowiem od Boga wyszedłem i przychodzę. Nie wyszedłem
sam od siebie, lecz On Mnie posłał».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz