III NIEDZIELA WIELKANOCNA,
PIERWSZE CZYTANIE (Dz
5, 27b-32. 40b-41)
Arcykapłan zapytał apostołów: «Surowo wam zakazaliśmy nauczać w to imię, a oto napełniliście Jeruzalem waszą nauką i chcecie ściągnąć na nas odpowiedzialność za krew tego Człowieka?» «Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi – odpowiedział Piotr, a także apostołowie. Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa, którego wy straciliście, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wywyższył Go na miejscu po prawicy swojej jako Władcę i Zbawiciela, aby zapewnić Izraelowi nawrócenie i odpuszczenie grzechów. Dajemy temu świadectwo my właśnie oraz Duch Święty, którego Bóg udzielił tym, którzy Mu są posłuszni». I zabronili apostołom przemawiać w imię Jezusa, a potem zwolnili. A oni odchodzili sprzed Sanhedrynu i cieszyli się, że stali się godni cierpieć dla Imienia Jezusa.
PSALM RESPONSORYJNY
(Ps 30 (29), 2 i 4. 5-6. 11-12a i 13b)
Refren: Sławię Cię,
Panie, bo mnie wybawiłeś.
Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś
i nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie.
Panie mój, Boże, z krainy umarłych wywołałeś moją duszę
i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu.
Refren: Sławię Cię,
Panie, bo mnie wybawiłeś.
Śpiewajcie psalm, wszyscy miłujący Pana,
i pamiętajcie o Jego świętości.
Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę,
a Jego łaska przez całe życie.
Płacz nadchodzi z wieczora, a rankiem wesele.
Refren: Sławię Cię,
Panie, bo mnie wybawiłeś.
Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade mną,
Panie, bądź moją pomocą.
Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament,
Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki.
Refren: Sławię Cię,
Panie, bo mnie wybawiłeś.
DRUGIE CZYTANIE (Ap
5, 11-14)
Ja, Jan, ujrzałem i usłyszałem głos wielu aniołów dokoła
tronu i Istot żyjących, i Starców, a liczba ich była miriady miriad i tysiące
tysięcy, mówiących głosem donośnym: «Baranek zabity jest godzien otrzymać
potęgę i bogactwo, i mądrość, i moc, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo». A
wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i na morzu,
i wszystko, co w nich przebywa, usłyszałem, jak mówiło: «Zasiadającemu na
tronie i Barankowi błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc, na wieki wieków!»
A cztery Istoty żyjące mówiły: «Amen». Starcy zaś upadli i oddali pokłon.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
Zmartwychwstał Chrystus, który wszystko stworzył i zlitował
się nad ludźmi.
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 21, 1-14
- krótsza)
Jezus znowu ukazał się nad Jeziorem Tyberiadzkim. A ukazał
się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z
Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon
Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby». Odpowiedzieli mu: «Idziemy i my z
tobą». Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili. A gdy
ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to
był Jezus. A Jezus rzekł do nich: «Dzieci, macie coś do jedzenia?» Odpowiedzieli
Mu: «Nie».
On rzekł do nich: «Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a
znajdziecie». Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Powiedział
więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: «To jest Pan!» Szymon Piotr,
usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem
prawie nagi – i rzucił się wpław do jeziora. Pozostali uczniowie przypłynęli
łódką, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko – tylko
około dwustu łokci. A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli rozłożone ognisko, a na nim
ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: «Przynieście jeszcze ryb, które
teraz złowiliście». Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną
wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości
sieć nie rozerwała się. Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!» Żaden z
uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?», bo wiedzieli, że to
jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im – podobnie i rybę. To już
trzeci raz Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz