PIERWSZE CZYTANIE (Dz
20, 17-18a. 28-32. 36)
Paweł z Miletu posłał do Efezu i wezwał starszych Kościoła. A gdy do niego przybyli, przemówił do nich: «Uważajcie na samych siebie i na całe stado, w którym Duch Święty ustanowił was biskupami, abyście kierowali Kościołem Boga, który On nabył własną krwią. Wiem, że po moim odejściu wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając stada. Także spośród was samych powstaną ludzie, którzy głosić będą przewrotne nauki, aby pociągnąć za sobą uczniów. Dlatego czuwajcie, pamiętając, że przez trzy lata w dzień i w nocy nie przestawałem ze łzami upominać każdego z was. A teraz polecam was Bogu i słowu Jego łaski, władnemu zbudować i dać dziedzictwo ze wszystkimi świętymi». Po tych słowach upadł na kolana i modlił się razem z nimi wszystkimi.
Refren: My ludem Pana
i Jego owcami.
Służcie Panu z weselem,
stańcie przed obliczem Pana z okrzykami radości.
Wiedzcie, że Pan jest Bogiem, †
On sam nas stworzył, jesteśmy Jego własnością,
Jego ludem, owcami Jego pastwiska.
Refren: My ludem Pana
i Jego owcami.
W Jego bramy wstępujcie z dziękczynieniem, z hymnami w Jego
przedsionki,
chwalcie i błogosławcie Jego imię.
Albowiem Pan jest dobry, Jego łaska trwa na wieki,
a Jego wierność przez pokolenia.
Refren: My ludem Pana
i Jego owcami.
DRUGIE CZYTANIE (Rz
8, 31b-39)
Bracia: Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam? On, który
nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże
miałby także wraz z Nim wszystkiego nam nie darować? Któż może wystąpić z oskarżeniem
przeciw tym, których Bóg wybrał? Czyż Bóg, który usprawiedliwia? Któż może
wydać wyrok potępienia? Czy Chrystus Jezus, który poniósł za nas śmierć, co
więcej – zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami? Któż
nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy
prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz? Jak to jest
napisane: «Z powodu Ciebie zabijają nas przez cały dzień, uważają nas za owce
na rzeź przeznaczone». Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki
Temu, który nas umiłował. I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani
aniołowie, ani Zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani Moce,
ani co jest wysoko, ani co głęboko, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła
nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(J 10, 14)
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie
znają.
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
EWANGELIA (J 10,
11-16)
Jezus powiedział: «Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz
daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego
owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a
wilk je porywa i rozprasza; najemnik ucieka, dlatego że jest najemnikiem i nie
zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie
znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce.
Mam także inne owce, które nie są z tej zagrody. I te muszę przyprowadzić, i
będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz».
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz