PIERWSZE CZYTANIE (Dz
1, 1-11)
Pierwszą Księgę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus czynił i czego nauczał od początku aż do dnia, w którym dał polecenia apostołom, których sobie wybrał przez Ducha Świętego, a potem został wzięty do nieba. Im też po swojej męce dał wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym. A podczas wspólnego posiłku przykazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca: «Słyszeliście o niej ode Mnie – mówił – Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym». Zapytywali Go zebrani: «Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?» Odpowiedział im: «Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jeruzalem i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi». Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy jeszcze wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: «Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba».
Refren: Pan wśród
radości wstępuje do nieba.
Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie,
radosnym głosem wykrzykujcie Bogu,
bo Pan Najwyższy i straszliwy,
jest wielkim Królem nad całą ziemią.
Refren: Pan wśród
radości wstępuje do nieba.
Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków,
Pan wstępuje przy dźwięku trąby.
Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie,
śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.
Refren: Pan wśród
radości wstępuje do nieba.
Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi,
hymn zaśpiewajcie!
Bóg króluje nad narodami,
Bóg zasiada na swym świętym tronie.
Refren: Pan wśród
radości wstępuje do nieba.
DRUGIE CZYTANIE (Hbr
9, 24-28; 10, 19-23)
Chrystus wszedł nie do świątyni zbudowanej rękami ludzkimi,
będącej odbiciem prawdziwej świątyni, ale do samego nieba, aby teraz wstawiać
się za nami przed obliczem Boga, ani nie po to, aby się wielekroć sam miał
ofiarować, jak arcykapłan, który co roku wchodzi do świątyni z krwią cudzą,
gdyż w takim przypadku musiałby cierpieć wiele razy od stworzenia świata. A
tymczasem raz jeden ukazał się teraz na końcu wieków, aby zgładzić grzech przez
ofiarę z samego siebie. A jak postanowione ludziom raz umrzeć, potem zaś sąd,
tak Chrystus raz jeden był ofiarowany dla zgładzenia grzechów wielu, drugi raz
ukaże się nie w związku z grzechem, lecz dla zbawienia tych, którzy Go
oczekują. Mamy więc, bracia, pewność, iż wejdziemy do Miejsca Świętego przez
krew Jezusa. On nam zapoczątkował drogę nową i żywą, przez zasłonę, to jest
przez ciało swoje. Mając zaś kapłana wielkiego, który jest nad domem Bożym,
przystąpmy z sercem prawym, z wiarą pełną, oczyszczeni na duszy od wszelkiego
zła świadomego i obmyci na ciele wodą czystą. Trzymajmy się niewzruszenie
nadziei, którą wyznajemy, bo godny jest zaufania Ten, który dał obietnicę.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
(Mt 28, 19a. 20b)
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
Idźcie i nauczajcie wszystkie narody. Ja jestem z wami przez
wszystkie dni, aż do skończenia świata.
Aklamacja: Alleluja,
alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 24,
46-53)
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Tak jest napisane:
Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone
będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od
Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego. Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego
Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni w moc z wysoka».
Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce, błogosławił ich. A kiedy
ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali
Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jeruzalem, gdzie stale przebywali w
świątyni, wielbiąc i błogosławiąc Boga.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz