NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY BOLESNEJ
PIERWSZE CZYTANIE (Hbr 5, 7-9)
Chrystus z głośnym wołaniem i płaczem, za swych dni doczesnych, zanosił gorące prośby i błagania do Tego, który mógł Go wybawić od śmierci, i został wysłuchany dzięki swej uległości. I chociaż był Synem, nauczył się posłuszeństwa przez to, co wycierpiał. A gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 31 (30),
2-3b. 3c-4. 5-6. 15-16. 20)
Refren: Wybaw mnie, Panie, w swoim
miłosierdziu.
Panie, do
Ciebie się uciekam, niech nigdy nie doznam zawodu,
wybaw mnie w
sprawiedliwości Twojej!
Nakłoń ku
mnie Twego ucha,
pośpiesz,
aby mnie ocalić!
Refren: Wybaw mnie, Panie, w swoim
miłosierdziu.
Bądź dla
mnie skałą schronienia,
warownią,
która ocala.
Ty bowiem
jesteś moją skałą i twierdzą,
kieruj mną i
prowadź przez wzgląd na swe imię.
Refren: Wybaw mnie, Panie, w swoim
miłosierdziu.
Wydobądź mnie
z sieci zastawionej na mnie,
bo Ty jesteś
moją ucieczką.
W ręce Twoje
powierzam ducha mego,
Ty mnie
odkupisz, Panie, wierny Boże.
Refren: Wybaw mnie, Panie, w swoim
miłosierdziu.
Ja zaś pokładam
ufność w Tobie, Panie,
i mówię: «Ty
jesteś moim Bogiem».
W Twoim ręku
są moje losy,
wyrwij mnie
z rąk wrogów i prześladowców.
Refren: Wybaw mnie, Panie, w swoim
miłosierdziu.
Jakże jest
wielka dobroć Twoja, Panie,
którą
zachowałeś dla bogobojnych.
Okazujesz ją
tym, którzy uciekają się do Ciebie
na oczach
ludzi.
Refren: Wybaw mnie, Panie, w swoim
miłosierdziu.
SEKWENCJA
Jeśli okoliczności za tym
przemawiają, można odmawiać sekwencję:
Bolejąca
Matka stała
U stóp
krzyża, we łzach cała,
Kiedy na nim
zawisł Syn.
A w Jej
pełnej jęku duszy,
Od męczarni
i katuszy,
Tkwił miecz
ostry naszych win.
Jakże smutna
i strapiona
Była ta
błogosławiona,
Z której się
narodził Bóg.
Jak
cierpiała i bolała,
Jakże
drżała, gdy widziała
Dziecię swe
wśród śmierci trwóg.
Któryż
człowiek nie zapłacze,
Widząc męki
i rozpacze
Matki Bożej
w żalu tym?
Któż od
smutku się powstrzyma,
Mając Matkę
przed oczyma,
Która cierpi
z Synem swym?
Widzi, jak
za ludzkie winy
Znosi męki
Syn jedyny,
Jezus – jak
Go smaga bat.
Widzi, jak
samotnie kona
Owoc Jej
czystego łona,
Dając życie
za ten świat.
Matko, coś
miłości zdrojem,
Przejmij
mnie cierpieniem swoim,
Abym boleć z
Tobą mógł.
Niechaj
serce moje pała,
By radością
mą się stała
Miłość,
którą – Chrystus Bóg.
* Następującą część sekwencji można
według uznania opuścić.
Matko
święta, srogie rany,
Które zniósł
Ukrzyżowany,
Wyryj mocno
w duszy mej.
Męką Syna
rodzonego,
Co dla dobra
cierpiał mego,
Ze mną się
podzielić chciej.
Pragnę
płakać w Twym pobliżu,
Cierpiąc z
Tym, co zmarł na krzyżu,
Po mojego
życia kres.
Chcę pod
krzyżem stać przy Tobie,
Z Tobą
łączyć się w żałobie
I wylewać
zdroje łez.
Panno czysta
nad pannami,
Niechaj
dobroć Twoja da mi
Płakać z
żalu z Tobą współ,
Bym z
Chrystusem konał razem,
Męki Jego
był obrazem,
Rany Jego w
sobie czuł.
Niech mnie
do krwi rani zgraja,
Niech mnie
męki krzyż upaja
I Twojego
Syna krew.
W ogniu,
Panno, niech nie płonę,
Więc mnie w
swoją weź obronę,
Gdy
nadejdzie sądu gniew.
Gdy kres dni
przede mną stanie,
Przez Twą
Matkę dojść mi, Panie,
Do
zwycięstwa palmy daj.
Kiedy umrze
moje ciało,
Niechaj
duszę mą z swą chwałą
Czeka Twój
wieczysty raj.
Amen.
Alleluja.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
Szczęśliwa
jest Panna Maryja, która bez śmierci wysłużyła palmę męczeństwa pod krzyżem
Chrystusa.
Aklamacja: Alleluja, alleluja,
alleluja.
EWANGELIA (J 19, 25-27)
Obok krzyża
Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i
Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia,
którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do
ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz